Otobüste kaloriferler yanıyordu dışarının soğuna karşılık içerisi sıcacıktı, muavin çay servisini bitirdi bardakları toparlıyordu.Yolculardan bazıları zaman zaman sevdiklerini arayıp şu saatte yanınızdayım beni bekleyin cümleleriyle halinden haberdar ediyorlardı.

Kimi tatlı bir sohbete dalmış,kimi uyuyor,kimi kitap okuyordu.

Her şey yolunda giderken birden durdu araba .
Herkes birbirine soruyordu ne oldu ?
-Nereye geldik ?
-Neden durduk?

Soru sormak kadar cevap vermeyi de sevdiğimiz için bilemediğimiz konuda yorumlar geliyordu arka arkaya.
-Lastik mi patladı ayy kalmayalım dağ başında !
-Yok canım yolcu alacak .

Kar tipi halinde yağıyor.
-Muavin ben bir bakıp geleyim dedi.
Geri geldiğinde kimse söylediklerinden memnun olmadı.

-Bir otobüs kar sebebi ile kaymış yolu kapatmış,üç km lik bir araç kuyruğu varmış ve sabaha yol anca açılırmış.

İşte o an, musibet’in tosladığı, hedefe gidilen yolculukta ,engelin önümüzü kestiği o an, içimizin dışımıza aksettiği an oldu.Maskeler düştü.

Kimi teslimiyet ile olsun vardır bunda bir hayır dedi sustu.
Kimi yılbaşı kutlamasına gidemeyeceğim diye sızlandı .
Kimi bizde burada kutlarız diye cevap verdi dalga geçerek.
Kimi yapabileceğimiz bir şey var mı diyerek, muavin ile birlikte arabaya zincir taktı , kimi gidip yol durumundan haber getirdi.

Kimileri de birilerine sükunet çağrısı yaptı .

Kimi her şeyden habersiz derin uykusuna devam etti.

Herkes kendi iç dünyası, iradesi, kabiliyeti ve idraki noktasında musibete tepki verdi.

Üç saat sonra nihayet yol açıldı ve herkes gitmek istediği yere ulaştı. Kimi feryat edip üzülerek kimi ibret alarak kimi uyuyarak, kimi sessiz sakin bir meşguliyetle, kimi etraftakileri rahatsız edecek davranışlarla… Sonuçta aynı vasıtada, aynı şartlarda yolculuk eden yol arkadaşları kendi belirledikleri, farklı menzillerine kendilerince bir hayat tecrübesiyle ulaştılar.

Hayatımızın da mecburi bir seyahat olduğunu hatırladım bu ibretlik hadisede, içerisinde pek çok iradi yolculukları da barındırdığını düşünerek.

Düşündüm ki; yaşanılan bütün imtihanlar bu yolculuktaki gibi değil mi? Kimileri hep keşke dairesinde dönüp dururken, kimi tevazu ve teslimiyet gemisinde sükunetini muhafaza ediyor. Kimi eğlence dünyasında kendinden geçmişken, kimi melankolik bir halet-i ruhi’ye girip bir dram içinde hayatını devam ettiriyor.
Niyet edip çıktığımız her yolculuk da az yada çok meşakkat vardır. Bazı yolculuklar ise başından sonuna zordur. Kimi eğlenceli,kimi hüzünlü ,kimi dertli,kimi tasalı kimi hissiz…
Mahiyet ve kabiliyet ne ise yolculukta yaşanan o.

Almanya vize başvuru Amaçları

Yola çıkmakta da varmak istediğimiz menzilde de bir murad olsa da çıkabilmek irade ister, niyet ister , cesaret ister ,gayret ister.

Niyetleri belirleyense ulaşılmak istenen gayelerdir, emellerdir , hayallerdir .

İnsan neyi yaşamak istiyorsa onun yolculuğuna çıkmaktadır.

Bazen istemediğimiz yolculuklar yapmak zorunda kaldığımızı düşünürüz .

Musibetle karşılaştığımız bazı yolculuklar da; ben istememiştim , falancanın zoruyla çıktım veya bilmediğim bir sebeple, aniden oluverdi ben de anlamadım gibi mazeretler beyan ederiz .

Belki ettiğimiz bir dua , işlediğimiz bir hata, sonunu düşünmeden yaptığımız bir davranış vesile olmuştur yolculuğumuza ….

Bazı yolculuklar Mevlâ’yı Müteal’in bir hikmetidir tamamen. Bir lutuf ve hayr olması için ihsan edilmiştir, ama idrak edememiş, kıymetini bilememiş ziyan etmişizdir…
Ne olursa olsun nasıl geçerse geçsin her yolculuk da bir veya daha fazla yol arkadaşı vardır yanımız da .

Menzile varabilmek için denk bir yol arkadaşı seçmek yolculuktan daha önemlidir.
Bana arkadaşını söyle sana kim olduğunu söyleyeyim düsturu da ifade eder ki;
Bazen biz yol arkadaşımızın hayatını etkileriz bazen yol arkadaşımız bizimkini. Bazen de birlikte başkalarınkini…

Her yolculuktan memnun olmasak da , çıktığımız yolculuklarda başımıza gelenler bizim imtihanımızdır .
İmtihan düşmek değil mertebe kazanmak içindir.

Âli mertebelere ulaşmak , âli hedefler belirlemek ve önümüze çıkan imtihanları metanetle karşılayıp iradenin hakkını vermekle mümkündür.

Asıl mesele ise hangi yolculuğa hangi niyet ile çıktığımızdır.

Zira Söz Sultanı Efendimiz s.a.v. in buyurduğu gibi;
Ameller niyetlere göredir.