Değerli okurlarım bu nasıl başlık diye içinizden kızdığınızı duyar gibiyim. Bu başlığı atmama yurt dışından ziyaretime gelen bir dostumun anlattığı hatıra vesile oldu. Arkadaşım Ali Bey, kendisi çok okuyan, yazan ve düşünen, düşüncelerini açıklıkla ifade eden bir arkadaşımdır. İnandığı değerleri kulaktan dolma bilgilerle değil, Kur’an ve Peygamberimizi (sas), O’nun sünnetini okuyarak, öğrenerek hayata geçirmeye çalışmaktadır. Bana kendisinin yaşadığı ve şaşkınlığını gizleyemediği şu hatırasını nakletti:
“Çalışmış olduğumuz firma hem dinlenmek hem de çalışanların birbirleriyle kaynaşması adına bir gezi düzenledi. Gezilecek yerler arasında bir hayvanat bahçesi de vardı. Hayvanat bahçesinde hayvanları tek tek incelerken, sıra domuzun olduğu yere geldi. Beraber çalıştıklarımız arasında, Afganistanlı bir hanımefendide vardı. Buraya gelince hanımefendi hemen peçesini yüzüne çekti ve hayvana bakmak istemedi. Ben sordum; ‘Niçin bakmıyorsunuz bu hayvana?’
Hanımefendi şu manidar cevabı verdi:
‘Ben şu an abdestliyim, abdestim bozulmasın!’ dedi.
Ben: ‘Domuza bakmak abdesti bozmaz, ona bakmak haram değil, etini yemek haramdır’ dedim. Hemen şu soruyu sordum hanımefendiye:
‘Yalan söylemek mi daha çok haram yoksa domuz eti yemek mi’” konuşma bu minval üzere devam etti…
Değerli dostlarım şu daha çok haramdır, değildir tartışacak değilim ancak bir şeye Allah (cc) haram ve yasak dediyse haramdır. Burada bahsedilen iki haramla ilgili Kur’an-ı Kerim’de şu ayetleri nazarlarınıza arz etmek istiyorum. Öncelikle domuzla ilgili ayetlere bakalım:
“Allah sizlere yalnız leşi, kanı, domuz etini, bir de Allah’tan başkası adına kesilenleri haram kıldı.” (Bakara, 2/173)
“Leş, kan, domuz eti, Allah’tan başkasının adı anılarak kesilen… hayvanlar sizin için haram kılınmıştır.” (Maide, 5/3)
“Ey Muhammed de ki: Bana vahyolunanlar arasında, yiyen bir kişinin yediği herhangi bir şeyin haram olduğuna dair bir hüküm bulamıyorum ancak leş veya akıtılmış kan yahut domuz eti ki bunlar pistir yahut doğru yoldan çıkarak, Allah’tan başkasının adı anılarak kesilen hayvanların yenmesi haramdır…” (Enam, 6/145)
“…Allah kime lanet eder ve gazabına uğratırsa ve kimlerden de maymunlar, domuzlar ve tağûta kullar yaparsa, işte bunlar, makamları en kötü, yolları da en sapık olanlardır.” (Maide, 6/60)
Yalancılığın Haram oluşuyla ilgili ayetler ise:
“Ey İman edenler! Allah’tan korkun ve doğru söz söyleyin.” (Ahzab 33/70)
“Pis putlara tapmaktan sakının, bir de yalan söz söylemekten sakının.” (Hac, 22/30)
“Allah’tan daha doğru sözlü kim olabilir ki?” (Nisa, 4/122)
Peygamber Efendimiz bir hadislerinde bu hakikati şöyle ifade ediyor:
“Yalandan sakının. Yalan insanı günaha, o da Cehenneme götürür. Kişi durmadan yalan söyler ve yalan araştırırsa Allah katında yalancılardan yazılır.” (Buhari, Edep 69)
“Muhakkak ki doğruluk, insanı iyiliğe, güzelliğe yöneltir, iyilik ise, Cennete iletir. Kişi doğru konuşa konuşa nihayet-Allah katında- sıddîk/çok dürüst olarak yazılır. Şüphesiz yalan fücura, kötülüğe yönlendirir, fücur ise, ateşe/Cehenneme iletir. Kişi yalan söyleye söyleye nihayet-Allah katında-kezzap/çok yalancı olarak yazılır.” (Müslim, Birr 103-105)
Kur’an ve Peygamberimizin (sas) sözlerinin üzerine laf edecek değilim ancak şunu vurgulamak istiyorum ki Müslümanlar, domuz eti yemenin haramlığı ve tiksindirici olmasını ne kadar doğru kabul ediyor ise aynı şekilde yalan söylemenin, iftiranın, dedikodunun ve tembellik gibi davranışların kötülüğünü, haramlığını göz ardı etmemelidir. Domuz etinin tiksindirici oluşu, bizi teyakkuza sevk ediyor aynı şekilde ifade etmiş olduğum davranışların çirkinliği bu ayarda tiksindirici olursa, o zaman Allah’ın rızasını elde etmiş ve kalkınmış milletlerden oluruz. Unutmayalım ki Allah (cc), sıfatlara değer veriyor…

Değerli okurlarım bu nasıl başlık diye içinizden kızdığınızı duyar gibiyim. Bu başlığı atmama yurt dışından ziyaretime gelen bir dostumun anlattığı hatıra vesile oldu. Arkadaşım Ali Bey, kendisi çok okuyan, yazan ve düşünen, düşüncelerini açıklıkla ifade eden bir arkadaşımdır. İnandığı değerleri kulaktan dolma bilgilerle değil, Kur’an ve Peygamberimizi (sas), O’nun sünnetini okuyarak, öğrenerek hayata geçirmeye çalışmaktadır. Bana kendisinin yaşadığı ve şaşkınlığını gizleyemediği şu hatırasını nakletti:
“Çalışmış olduğumuz firma hem dinlenmek hem de çalışanların birbirleriyle kaynaşması adına bir gezi düzenledi. Gezilecek yerler arasında bir hayvanat bahçesi de vardı. Hayvanat bahçesinde hayvanları tek tek incelerken, sıra domuzun olduğu yere geldi. Beraber çalıştıklarımız arasında, Afganistanlı bir hanımefendide vardı. Buraya gelince hanımefendi hemen peçesini yüzüne çekti ve hayvana bakmak istemedi. Ben sordum; ‘Niçin bakmıyorsunuz bu hayvana?’
Hanımefendi şu manidar cevabı verdi:
‘Ben şu an abdestliyim, abdestim bozulmasın!’ dedi.
Ben: ‘Domuza bakmak abdesti bozmaz, ona bakmak haram değil, etini yemek haramdır’ dedim. Hemen şu soruyu sordum hanımefendiye:
‘Yalan söylemek mi daha çok haram yoksa domuz eti yemek mi’” konuşma bu minval üzere devam etti…
Değerli dostlarım şu daha çok haramdır, değildir tartışacak değilim ancak bir şeye Allah (cc) haram ve yasak dediyse haramdır. Burada bahsedilen iki haramla ilgili Kur’an-ı Kerim’de şu ayetleri nazarlarınıza arz etmek istiyorum. Öncelikle domuzla ilgili ayetlere bakalım:
“Allah sizlere yalnız leşi, kanı, domuz etini, bir de Allah’tan başkası adına kesilenleri haram kıldı.” (Bakara, 2/173)
“Leş, kan, domuz eti, Allah’tan başkasının adı anılarak kesilen… hayvanlar sizin için haram kılınmıştır.” (Maide, 5/3)
“Ey Muhammed de ki: Bana vahyolunanlar arasında, yiyen bir kişinin yediği herhangi bir şeyin haram olduğuna dair bir hüküm bulamıyorum ancak leş veya akıtılmış kan yahut domuz eti ki bunlar pistir yahut doğru yoldan çıkarak, Allah’tan başkasının adı anılarak kesilen hayvanların yenmesi haramdır…” (Enam, 6/145)
“…Allah kime lanet eder ve gazabına uğratırsa ve kimlerden de maymunlar, domuzlar ve tağûta kullar yaparsa, işte bunlar, makamları en kötü, yolları da en sapık olanlardır.” (Maide, 6/60)
Yalancılığın Haram oluşuyla ilgili ayetler ise:
“Ey İman edenler! Allah’tan korkun ve doğru söz söyleyin.” (Ahzab 33/70)
“Pis putlara tapmaktan sakının, bir de yalan söz söylemekten sakının.” (Hac, 22/30)
“Allah’tan daha doğru sözlü kim olabilir ki?” (Nisa, 4/122)
Peygamber Efendimiz bir hadislerinde bu hakikati şöyle ifade ediyor:
“Yalandan sakının. Yalan insanı günaha, o da Cehenneme götürür. Kişi durmadan yalan söyler ve yalan araştırırsa Allah katında yalancılardan yazılır.” (Buhari, Edep 69)
“Muhakkak ki doğruluk, insanı iyiliğe, güzelliğe yöneltir, iyilik ise, Cennete iletir. Kişi doğru konuşa konuşa nihayet-Allah katında- sıddîk/çok dürüst olarak yazılır. Şüphesiz yalan fücura, kötülüğe yönlendirir, fücur ise, ateşe/Cehenneme iletir. Kişi yalan söyleye söyleye nihayet-Allah katında-kezzap/çok yalancı olarak yazılır.” (Müslim, Birr 103-105)
Kur’an ve Peygamberimizin (sas) sözlerinin üzerine laf edecek değilim ancak şunu vurgulamak istiyorum ki Müslümanlar, domuz eti yemenin haramlığı ve tiksindirici olmasını ne kadar doğru kabul ediyor ise aynı şekilde yalan söylemenin, iftiranın, dedikodunun ve tembellik gibi davranışların kötülüğünü, haramlığını göz ardı etmemelidir. Domuz etinin tiksindirici oluşu, bizi teyakkuza sevk ediyor aynı şekilde ifade etmiş olduğum davranışların çirkinliği bu ayarda tiksindirici olursa, o zaman Allah’ın rızasını elde etmiş ve kalkınmış milletlerden oluruz. Unutmayalım ki Allah (cc), sıfatlara değer veriyor…