Vesvese

0

BEĞENDİM

0

“Ey Rabbim, şeytanların vesveselerinden Sana sığınırım. Onların yanımda bulunmalarından da, Sana sığınırım.” Mü’minûn (97-98)

Kalbi hastalıklardan olan vesvese; Türkçemizde “kuruntu”, “gereksiz kaygı” şeklinde tanımlanabilir. Vesveseye ehemmiyet verdikçe şişer sahibini mahveder, önemsenmezse söner yok olur. Mahiyeti iyi öğrenilirse zararından emin olunur. Tanınmazsa hastalık kalbe yerleşerek hayatı zindan eder. Cehalet vesveseyi davet eder, ilim ise onutardeder. Vesveseyi iyi tanıyıp kurtulmak/korunmak istersen bu makaleyi oku.

Vesvese şeytanın silahıdır. Evvela kalbe şüphe tohumu atar. Eğer kalp kabul etmezse şüpheyi çirkin tasvirlere dönüştürerek akla düşürür. Kişi “Eyvah böyle kötü şeyleri düşünmekle günahkar oldum” der, ye’se düşer. Örneğin camide, namaz kılarken aklına bu tür hayaller düşer, camiden kaçar gaflete ağına düşer. Bu hallerde telaş etmemek lazımdır. Çünkü küfrü hayal etmek küfür değildir. Hayal hüküm ifade etmez. Kalbe gelen çirkin şekiller hayalat olduğundan, temas yoktur ki kirletsin.

Kalbe gelen bu hayaller lümme-i şeytaniye (şeytanın kalbe vesvese fısıldadığı mahal)’den geldiğini bilmek yeterlidir. Kişi şeytanın bu işini kendi kalbine mal ederse zarara uğrar.Şeytanın istediği de zaten budur.

Kalpteki bu yaranın merhemi,önemsememektir,şeytanın vesvesesine kalp kulaklarını kapamaktır. Böyle bir durumda “aman ne kusur ettim!” deme, tetkike girişme. Vesvese genellikle hassas kişiliklerde tezahür eder ve şeytan bu tarz kişilerle çok uğraşır. Şeytan halis insanlara sirayet edemeyince, vesvese aracılığıyla ilişmek ister.

Vesvese takva sahibi kişilerde görülür. Kul vesvese geldikçe takvasını derinleştirmek isteyeceğinden amelin daha hayırlısını ararken harama düşer. Bazen bir sünnetin peşine takılır, vacibi terk eder. ”Acaba amelim kabul oldu mu?” der iade eder, bu şekilde önemsedikçe hassasiyeti artar ve şeytanın maskarası olur. Mesela abdest alırken “Elim temizlendi mi?” der tekrar tekrar elinin yıkar durur.”Elim temizlenmiştir deyip” ibadete devam etmeli. Yalnız “Amelim kabul olmuş mu?” de, gururlanıp ucbagirme. Dinde zorluk yoktur kaidesince vesveseye önem vermemelidir. Çünkü dinde zorlama yoktur. Allah kullarına kaldıramayacakları yükleri yüklemez. Ayrıca amelini güzel görüp gurura düşmektense, amelini kusurlu görmek, istiğfar etmek, daha evlâdır.

Kalp yorulunca, fikir kendini eğlendirmek için rastgele bir şeyle meşgul olur. Şeytan bu fırsatı değerlendirip pis şeyleri lümme-i şeytaniyeden gönlüne serperek onlarla meşgul olmasını ister. Kişi onunla meşgul olursa şeytanın ağına düşer. Amelin en makbulü olan tefekkürü vesvese ile kirletir.
Melek ile şeytan’ın kalpteki icraat alanları yan yanadır. Meleğin icraat alanına latife-i rabbaniye, şeytanın icraat alanına ise lümme-i şeytaniye denir. Kul gelen ilhamın rahmani mi? Şeytani mi olduğunu bilemez. Vesveseyi iyi tanımak lazım gelir.

Vesveseye düşen kul, lâakal aczini itiraf edip, ibadeti lâyık-ı veçhiyle eda edemediğini düşünür. İstiğfar ve tazarru ile merhamet-i İlâhiye’ye dehâlet edip, kusurunun affolunması, kusurlu amelinin kabul edilmesi adına mütezellilâne bir niyazla Rabbisine yönelir.

Şayet vesvese kişiye imana ait meselelerde gelirse,hayale gelen şüphenin akla geldiğini düşünerek itikadına zararı dokundu diye korkar “Eyvah! Kalbim bozulmuş, itikadıma zarar gelmiş” der ye’se düşer. Bu durumda hayal etmek, tasavvur etmek ve tefekkür etmek tasdik/onaylamak olmadığından şüphe ve tereddüde yol açmayacağını bilmelidir. Onlardan telaşa düşmemek gerekir. Fakat, eğer lüzumsuzca tekrar edilirlerse, hakiki şüphe haline inkılap ederler.

Peki müminler için bu kadar kötü olan vesvese, niçin başlarına bela olmuştur?

Teyakkuza sebebiyet verdiğinden ve ciddiyeti temin ettiğinden dolayı verilmiştir. Lakaydiliği atar, tembelliği defeder. Onun için, Hakîm-i Mutlak, şu imtihan dünyasında, şu müsabaka meydanında bize bir teşvik kamçısı olarak, vesveseyi şeytanın eline vermiş, beşerin başına vuruyor. Şayet çok incitse, Hakîm-i Rahîme şikayet etmeli, “Eüzübillahimineşşeytanirracim” demeli, ondan kurtulmalıdır.

Vesvese ile malul olanlar; bilmelidirler ki şeytan boş duran insanlara musallat olabilir. Aktif çalışan veya koşuşturan, zihni devamlı meşgul olanlarla uğraşamaz. Vesveseden korunmak için sürekli bir meşgale ile uğraşmak gerekir. İş ortamının dışında, kitap okumak ,elişi yapmak, bir hobi edinmek, Kur’an okumak, zikirde bulunmak, dua etmek, nafile namaz kılmak v.b. meşgalelerle şeytana yolları kapamak, vesvesenin gelmesini engelleyecektir. Velhasıl, hassas takvalı mizaçların imtihanı vesvesedir. Bu imtihanı sevap rampasına döndürme dileğiyle…