Söz açılınca samimi sohbetlerde şu klişeleşmiş cümleyi söyleriz; “yine milli ve manevi duyguların yaşandığı zaman dilimlerine girdik” diye.

Evet, bir fırsattır zaten bu rahmet mevsimleri. Günahlarla yorulan kalbimizin iman kanını daha iyi pompalaması için temizlemeye çalıştığımız, rahmetin sağanaklaştığı mübarek zaman dilimleri.

İşlediğimiz sevapların kat kat yazılacağı, günahlardan arınma mevsimi olan Recep, Şaban ve Ramazan ayları.

Ne hikmetse ne manevi duygulardan ne de milli duygulardan haberimiz var. Hayatımız o kadar sıradanlaşmış ki, günahlar gözümüze sevimli görünür hale gelmiş.

Maneviyatımız sinsice gönlümüzden alındı. Bizlerde maalesef gaflet içerisinde güle oynaya maneviyatımızın yok olmasına seyirci kaldık.

Maneviyatımız gittikçe milli duygulara sarılıp durduk. Nafile onu da yerle bir ettiler. Ümmeti olmakla şanslı olduğumuz ve şeref duyduğumuz Sevgili Peygamberimiz bizleri hangi yüzümüzle himayesine alacak. Ne bahaneler üreteceğiz hiçbir şeyin fayda vermeyeceği hesap gününde.

Uyan! Ey aziz milletim uyan!

Seni, televizyonlardaki ahlaksızlık saçan eğlence programlarıyla uyuttular.

Seni, dizilerdeki gayri meşru ilişkileri sinsice meşrulaştırarak uyuttular.

Seni, kızının etek boyunun ve makyajının nasıl olacağına karar veren sözde moda programlarıyla uyuttular.

Seni, oğluna annesinin ve babasının karşısında nasıl içki içildiğini, dinimize ve örfümüze yakışmayan tavırları sergilemeyi öğreten dizilerle uyuttular.

Restoranlarda yemek yerken sağ elle çatal kullanmanın kültür fakiri olduğunu telkin ederek uyuttular.

Seni, parklarda, sahil kıyılarında kızlı erkekli birlikteliklere verdiğin tepkiye “gençtir, delikanlıdır, bırak özgürlüklerini yaşasınlar” diyerek uyuttular.

Almanya vize başvuru Amaçları

Seni, kadınlı erkekli aynı denize ve aynı havuza girmeyi medeniyet(!)miş gibi göstererek uyuttular.

Seni, bunlara karşı gösterdiğin tepkiye rağmen modern ve çağdaş olmamakla uyuttular.

Seni, iş yerinde kıldığın namazı “daha sonra kazaya bırakabilirsin” diyerek uyuttular.

Seni, “Ey iman edenler! Cuma günü namaz için ezan okunduğunda, alışverişi bırakıp Allah’ın zikrine koşun. Bilseniz, bu sizin için daha hayırlıdır.” davetine rağmen, “dükkânını kapatırsan o gün zarar edersin, az kazanırsın”, diyerek uyuttular.
Seni, Ramazanda gündüz döner büfelerinin önündeki kuyruklarla, lokantaların, kafeteryaların tıklım tıklım dolması üzerine(yüzde doksan dokuz Müslümanlığımıza rağmen), “laik bir ülkedeyiz, ister yeriz ister oruç tutarız” demeyi meşrulaştırarak uyuttular.

Seni, “paranı vadeli hesaba yatır, artınca çekerek hacca gidersin” teşvikiyle uyuttular.

Seni “Komşusu açken, kendisi tok yatan bizden değildir” düsturuna rağmen evinin ve arabanın sayısını ikiye çıkarmayı, çılgınca israf ederek harcamayı öğreterek, komşundan bîhaber yaşamakla uyuttular.

Kazancının bir kısmını zekât ve sadaka olarak vermen gerekirken, yine nefsinin; “malın azalacak, seninle beraber mi kazandılar” telkinlerine kulak vererek uyuttular.

Sultan III. Murad adeta tasvir etmiş gafletimizi:

Uyan ey gözlerim gafletten uyan.
Uyan uykusu çok gözlerim uyan.

Ey Rabbim, affına sığındığımız bu mevsimde rahmet yağmurlarında ıslanarak arınmayı ve huzuruna tertemiz çıkmayı Cümle Müslümanlara nasip et.