Bakara: 249 – Talut orduyla birlikte ayrıldıktan sonra (onlara): “Muhakkak ki Allah sizi bir ırmakla imtihan edecektir. Ondan kim içerse o benden değildir. İçmeyen veya eliyle sadece bir avuç içenler müstesna… (İşte) ancak onlar bendendir” dedi. Onlardan pek azı hariç ondan içtiler. O ve iman edenler, onu (ırmağı) geçince (beraberindekilerden bazıları): “Bugün Calut ve ordusuna karşı koyacak gücümüz yoktur” dediler. Kendilerinin Allah’a kavuşacaklarına (kesin olarak) inananlar ise: “Nice az topluluk çok topluluğu Allah’ın izniyle yenmiştir. (Şüphesiz ki) Allah sabredenlerle beraberdir” dediler.
Talut, Allah’ın cihat emrine uyanlarla birlikte, kafir ve düşmanları olan Calut’a karşı savaşa çıktı. Belli bir müddet sonra Talut’un askerleri yoruldular ve susadılar. Bu sırada bir nehre varmışlardı. Talut askerlerini imtihan etmek istedi. Talut da, onları imtihan etmek için şöyle dedi: “Allah sizi bir nehirle imtihan edecek. Onun suyundan kim kana kana içerse o benden değildir ve benimle beraber yola devam etmeyecektir. Ancak avucuyla susuzluğunu gidermek için bir az alan veya hiç içmeyen hariç.”
“Onlardan pek azı hariç ondan içtiler.” Bir rivayete göre; yetmiş bin kişi nehrin suyundan içti. İçmeyenler ise sadece dört bin kişi idi. Irmağın suyundan içmeyenler Talut’la birlikte nehri geçtiler. Fakat, içenler geçemeyip geri kaldılar.
“Kendisi ve iman edenler, onu (ırmağı) geçince (beraberindekilerden bazıları): “Bugün Calut ve ordusuna karşı koyacak gücümüz yoktur” dediler.” Sudan içmeyenlerin büyük bir kısmı, Talut’la birlikte ırmağı geçtikten sonra, Calut ve askerlerini görünce: “Bugün Calut ve onun askerlerine karşı çıkacak gücümüz yoktur.” dediler ve savaştan kaçtılar. Bir rivayete göre; Calut’un askerleri yüzbin kişi idi.
Tüm maddi güçlere karşı iman gücü en etkili silahtır:
‘Kendilerinin Allah’a kavuşacaklarına (kesin olarak) inananlar ise: “Nice az topluluk çok topluluğu Allah’ın izniyle yenmiştir. (Şüphesiz ki) Allah sabredenlerle beraberdir” dediler.’ Fakat, Allah’a kavuşacaklarına kesin inananlar, Calut ve askerlerinin çokluğundan korkmadılar. Onlar: “Allah’ın izniyle nice az topluluk, çok topluluğu yenmiştir. Allah sabredenlerle beraberdir. Allah sabredenleri muhakkak muzaffer kılar” dediler.
Calut ve askerleriyle karşılaştıktan sonra Talut’un yanında, ırmağı geçen dört bin kişiden sadece Bedir savaşına katılan Müslümanların sayısı kadar az bir topluluk kaldı ve sadece onlar savaştı. İşte, “Nice az topluluk çok topluluğu Allah’ın izniyle yenmiştir” diyenler de bunlardı.