Sevgi emek ister. Dillerde dönen fakat içi doldurulamayan bir cümle. Herkesin istediği, elde etmek içinse gayret etmediği bir hayal.

Kadın, erkek, anne, baba, çocuk, eş, akraba, komşu, arkadaş herkes sevilmediğinden şikâyetçi.

Nede az kullanıyoruz ‘’seni seviyorum’’cümlesini. Ama hep bekliyoruz bize söylenmesini.

Çocuğuna sürekli şunu yaparsan seni severim, bak böyle yaparsan seni sevmem diyen ebeveyn sık sık sormayı ihmal etmez ‘’hangimizi daha çok seviyorsun’’?

Böyle şartlar yerine sık sık evladına sen bana Rabbimin emanetisin, bir lütufsun seni seviyorum dese. Sizce çocuk kalbinde zaten hakiki bir muhabbet oluşmaz m?

Günümüzde Yuvalar yıkılıyor. Hâkim soruyor neden ayrılmak istiyorsunuz. Cevap şiddetli geçimsizlik ve ekliyorlar sevgimiz tükendi. Sevebilmek veya sevgiyi muhafaza edebilmek.

Ancak hataları nı görebilen ve tamir etmek için emek harcayan eşler için mümkündür.

Bencil, hep benim istediğim olsun diyen, bir aile olduklarını, eşine ihtiyacı olduğunu hissetmeyen veya kabul etmeyen, sensiz de hayatımı devam ettiririm, ben kendime yeterim, sen bana mahkumsun modunda eşler birbirinin hangi derdine derman olabilirler ki?

Eşine yıllar geçtiği halde bir kez seni seviyorum dememiş, beni seviyormusun diye sorduğunda da sevmesem yanında ne işim var diye lafı yuvarlamış, kadın veya erkek , sevilmediğini düşünerek ezilen eşinin kalbine nazar edebilse kırdığı kalbi tedavi edebilir mi.

Peygamber efendimiz s.a.v. ‘’ Bir kimse din kardeşini sevdiği zaman kendisini sevdiğini ona bildirsin.” (Ebû Davud, Edeb 112-113) buyurmuyor mu? O eşine bunu defalarca söylediği gibi, evlatlarına, arkadaş ve sahabelere de bunu sık sık ifade buyurmamış mı?

Kadın veya erkek eşine sevdiğini söylemeyen sünneti terk ettiğini fark etmez mi?

Eşler arasında muhabbet oldukça önemli. Ama başta dedik ya sevgi emek ister. Fedakârlık ister. Diğergamlık ister. Cömertlik ister. Tatlı söz ister. Hoşgörü ister. Affedebilmeyi ister. Bunları eşinden gören bir beyefendi veya hanımefendi elbette birbirlerine rahatlıkla ve aşkla seni seviyorum diyebilirler.
İyi de bunları yapabilmek kolay mıdır? Hayır, hiçte kolay değildir.

Öncelikle Allah’ın c.c. yardımı gereklidir, muhafazası gereklidir.

Fakat birlikte Allah’a secde etmeyen, birlikte zikretmeyen, el açıp rabbim beni; eşimin ve çocuklarımın gözünün aydınlığı, eşimi ve çocuklarımı da benim gözümün aydınlığı eyle diye dua etmeyen bir çift sevgiyi nasıl tesis edebilir veya nasıl muhafaza edebilir?

Kalpleri evirip çeviren ve muhabbeti veren O VEDUD değil midir?

Sadece zenginlik, makam, güzellik vs. sebeplerle evlenen hele ben her şeyin en iyisini hak ediyorum diyen, eşi ile ortak bir mefkûresi olmayan eşler; Evlenmelerine sebep olan durumları değişince seni seviyorum diyebilirler mi?

Almanya vize başvuru Amaçları

Eve gelince bir kenara çekilip çok yoruldum diyen, eşinin de gün içinde yorulmuş olabileceğini hesap etmeyen
Beyefendi. Bir tebessüm, bir hatır sorma, bir tatlı sözle eşinin kalbini fethedeceğini bilmez mi?

Ev hanımı bir bayanın akşama dek rutin işlerle meşgul olmakla, hep aynı insanları, dört duvarı görüp aynı işleri yapmakla ruhen sıkıntı çektiğine ve akşama dek eşinin yolunu gözlediğine…

Çalışan bir bayanın ise tıpkı kendisi gibi iş yoğunluğu yaşadığına, eve gelince bir de ev ve evlat ile meşgul olmakla tükendiğine şahit olmaz mı?

Bir kenara çekilmek yerine ben ne yapabilirim deyip biraz yardım etse evinin gerçek sultanı olmaz mı?
Eşine yardım etmeyen bir beyefendi Efendimizin s.a.v. kendi işlerini kendi yaptığını, eşlerine de yardım ettiğini ve “eşlerinize hoş muamelede bulunun’’ buyurduğunu bilmez mi?

Meşhur araştırmaymış; efendim kadınlar günde 20 bin erkekler 7 bin kelime kullanırmış ta, erkek onu dışarıda kullandığı için, kadında kullanamadığı için problem oluyormuş. Çalışan veya çalışmayan, konuşan veya konuşmayan bayanın, asıl eşiyle konuşmayı özlediğini ona ihtiyacı olduğunu kimse düşünmez mi?

Peki, erkek veya bayan bu eşlerin birbirleri ile konuşmaya hiç ihtiyaçları yok mudur? Dertleşebilmenin, gözgöze oturup konuşabilmenin, ailevi meseleleri çözmekte en güzel yöntem olduğunu herkes zaten söylemez mi?
Eşlerin birlikte konuşmaları, gönül almaları muhabbet vesilesi değil midir?

Kendi eşi ile konuşamayan eşlerin başka dert arkadaşı aradığı ve asıl problemlerin, dedikoduların, kavga ve güvensizliklerin böylece ortaya çıktığını anlamak zor mudur?

Eşinin gerek elbise gerek başka ihtiyacı olup olmadığını hiç sormayan, market, Pazar, çocuk, fatura vs, bütün işleri evdesin veya sen daha müsaidisin deyip hanımının üzerine yıkan beyefendi hanımına zulmettiğinin farkına varamaz mı?

Peki ya eşi sabah işe gidecek, çocuk okula gidecek kalkıp kahvaltı hazırlamayan, tebessümle, dua ile eşini. Çocuğunu uğurlamayıp, uyuyan, saat 10 da kalkıp kahvaltı hazırlayıp komşuyu davet eden bayan; eşinin evladının hakkını yediğini bilmez mi?

Ama yok cevap hazır. Ben hazırlasam da kahvaltı yapmak istemiyorlar ki. Sen iki peynir, zeytin koyup kalkın kahvaltı hazır, çabuk olun işim gücüm var diye azarlayınca kim kahvaltı yapar ki?
Komşuna veya arkadaşına hazırladığın gibi kahvaltı hazırlayıp, onlara tebessüm ettiğin ve davet ettiğin gibi aileni davet ettin mi? Akşama kadar görüşemiyoruz, hem yiyelim hem birbirimizi görelim deyip gönül aldın mı?
Eşin eve geldiğinde güler yüzle karşılayıp özledik, hoşgeldin deyip hal, hatır sordun mu?
İşine veya güne giderken giydiğin en güzel elbiselerini giyip, süslendiğin gibi süslendin mi? Ama olmaz değil mi evde eskiler giyilmeli. O zaman beni beğeniyor musun sorusu biraz tuhaf değil mi?
Ah bir de çocuk var tabii. Eşi ile çocuk muhabbetindeki dengeyi kuramayan eşler. Annesi çocuğa söylerken babası korur, babası söylerken annesi. Peki, bunun güvensizliğe, çocuğumun önünde küçük düştüm duygusuna sebep olduğunu hiç düşünmezler mi?

Arada sırada birlikte dolaşmak, ihtiyaçları birlikte karşılamak, karşılıklı fikir alışverişinde bulunmak muhabbeti artırmaz mı?

Bazen Efendimiz’in de s.a.v. buyurduğu gibi bir lokmayı eşler birbirlerine uzatsalar sadaka olmaz mı?
Bir de aff meselesi var tabii ki. Her insan hata eder, her ailede ufak, tefek sorun olabilir bunlar barış yoluyla muhabbeti artırır deyip kıymetini bileyim eşimin diyerek affetmenin Allah ‘ın c.c.yardım ve inayetini celb etmez mi?

Seni seviyorum demeden sevgi bekleyen, saygı duymadan saygı görmek isteyen, emek vermeden mutluluk bekleyen yanılmış olmaz mı?

Evet, söyleyen güzel söylemiş SEVGİ EMEK İSTER vesselam.