Bedir Haber

Sarsılmamak

Sarsılmamak
64 views
19 Kasım 2022 - 0:48

وَثَبِّتْ اَقْدَامَنَا وَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرٖينَ

فَاٰتٰيهُمُ اللّٰهُ ثَوَابَ الدُّنْيَا وَحُسْنَ ثَوَابِ الْاٰخِرَةِؕ وَاللّٰهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنٖينَ

Bütün ömrü davası uğruna hapislerde, sürgünlerde geçmiş, tatmadığı eza, çekmediği cefa kalmamış Üstadımız hizmet erlerinin başına gelen zulüm ve musibetlere “kader ve hikmet-i İlâhî cihetiyle bakmak” gerektiğini söylüyor: “Başa gelen zulümlerde iki cihet ve iki hüküm vardır: Biri insanın, biri kader-i İlâhînin. Aynı hadisede insan zulmeder, fakat kader âdildir, adâlet eder. Bu meselemizde, insanın zulmünden ziyade, kaderin adâleti ve hikmet-i İlâhiyenin sırrını düşünmeliyiz.” Bununla musibetlerdeki hikmeti ve perde arkasındaki Murâd-ı İlâhî’yi kavramaya çalışmamızı tavsiye ediyor.

Talebelerinin hapse girmelerini de “manen inkişafa vesile” olarak değerlendiriyor: “Evet, kader sizi, buraya (hapishaneye) çağırdı. Ve mânen inkişafa vesile olsun diye; sizi bu hakikaten çok sıkıntılı olan medrese-i Yusufiye’ye sevk etti. İnsanların zulmü bu işin bahanesi ve vesilesi oldu. Onun için sakınınız; birbirinize; “Böyle yapmasaydım ben tevkif olmazdım” demeyiniz.”

Bela ve musibetlerin hikmetini böyle anlattıktan sonra Üstad, bu hizmette kıymeti muhafaza etmenin şartını açıklıyor ve diyor ki: “Kardeşlerim! Ben hem Risâle-i Nur’un, hem talebelerinin kıymetlerini dünyaya işittireceğim. Yalnız size şunu ihtâr ederim ki: “Bu müdâfaamdaki kıymeti muhâfaza etmenin şartı, bu hâdiselerde ağzınızın yanmasıyla Risâle-i Nur’dan küsmemek ve üstâdından darılmamak ve kardeşlerinden—sıkıntıdan gelen bahanelerle—nefret etmemek ve birbirine kusur bulmamak ve isnad etmemektir.” (28.Lem’a 18.Nükte)

Böyle bir kayba uğramamak için ise kalblerin tesanüdüne, dayanışmasına ihtiyaç vardır. Kalbler arası irtibatın en mühim vesilesi de duadır. Hem dünyanın dört bir yanına dağılmış olan hem de türlü sıkıntılara muhatap musibetzede kardeşlerimize kesintisiz dua etmek kalpler arasında kopmaz bir nurani zincirin oluşmasına vesile olur.

Böyle yapmayanlar insî ve cinnî şeytanların farklı hücumlarına karşı savunmasız ve korumasız kalır. Zira böyle zamanlarda hem insi hem de cinni şeytanlar insanlarla çok uğraşır. Türlü vesvese ve fitnelerle ayakları kaydırmaya, birliği, dirliği bozmaya çalışırlar. Üstad Hazretleri başları hapisten, sürgünden kurtulmayan hem o günkü hem de kıyamete kadar aynı imtihana maruz kalacak talebelerine birbirlerinden şikâyet etmemelerini ve hizmete asla küsmemelerini de salıklıyor. “Bu musibetten (hapisten) kaçmak ve kurtulmak, iki cihetle mümkün değildi: Birincisi: Kader-i İlâhi kısmetimizin bir kısmını buradan bize yedirmek için herhalde gelecektik. En hayırlısı bu tarzdır.

İkincisi: Aleyhimize çevirilen dolaptan kurtulmak imkânı bulamadık. Ben hissetmiştim, fakat çare yoktu. O halde bu musibette birbirimizden şikâyet etmek hem haksız, hem mânâsız, hem zararlı, hem Risale-i Nur’a bir nevi küsmektir.”

Bediüzzaman Hazretleri devamında, başa gelen musibetlerden dolayı hizmeti sorgulamanın, kopmanın, sadakati kaybetmenin hapisten, zindandan ve işkencelerden daha ağır bir bela olduğunu söylüyor: “Sakın, sakın, has rükünlerin faaliyetlerini bu musibete bir sebep görüp onlara gücenmeyiniz. Böyle bir gücenme, Risale-i Nur’dan çekilmek ve hakaik-i imaniyeyi öğrenmekten pişman olmaktır. Bu ise, maddî musibetten daha büyük bir mânevî musibettir.” (13. Şua, 50. Mektup)

Damarlarımızda gezen ezeli hasmımız şeytan zaman zaman “neden bunlara bulaştın ki zamanında, bak herkes işinde, gücünde; sen ise her gün başıma ne gelir korkusuyla yaşıyorsun! Uzak dur bunlardan!” der, durur. Bazen de –tedbiren de olsa- gücü elinde bulunduranlara yakın olmayı, onlara dalkavukluk etmeyi, hizmet arkadaşlarına ise mesafeli durmayı salıklar.  “Nasıl olsa hizmete dair her şeyi artık biliyorlar, ben de sorguda herkesin bildiği şeyleri itiraf diye anlatsam başım derde girmez, hapse girmekten kurtulurum” gibi vesveseler ve yanlış düşüncelerle yanaşır bizlere. Nefis de aynı koroya katılınca –Allah korusun- insan, ahiretini riske atacak bir noktaya gelebilir. Üstadımız da böyle bir kaymadan endişe etmişler ki 13. Şua 48. Mektup’ta şöyle sesleniyor:

“Birbirinizden. Risale-i Nur’dan ve benden çekinmek ve inkâr etmek ve bizi ezmek isteyen gizli kuvvete dalkavukluk etmek gibi tedbirler, yapanlara zarardan başka hiç faydası olmadığı gibi, masum kardeşlerimize ehemmiyetli zarar verir.”

Mektubun burasında Üstad Hazretleri çok önemli bir hususa daha dikkatleri çekiyor. Gözaltında olan, işkence gören talebelerinin kendi gıybetini etmelerine, aleyhinde konuşmalarına izin veriyor ve “Hakkımı helal ederim” diyor ama devamındaki ikazı yüreklerde ürperti hâsıl edecek türden: “Sizi temin ederim eğer bilseydim ki: Benden teberri etmekle (irtibatınızı inkâr etmekle) kurtulacaksınız, beni tahkir etmeğe ve ihanet ve gıybet etmeye izin verip helâl ederdim. Fakat bizi ezmek isteyen gizli kuvvet sizi biliyor, aldanmıyor. Za’fınızdan cesaret alır. Sizi daha ziyade ezer.”

Böyle bir düşüncenin insanı dünyada da ahirette de kurtaramayacağını hatırlatıyor Üstadımız. Hapisten kurtulmak düşüncesiyle veya bir kısım korkuların tesiriyle sorguda kendini Risale-i Nur hizmetinden uzak ve ilgisiz göstermeye çalışan bir talebesinin durumundan bahsediyor bir başka mektubunda. O davranışının binlerce insanın manevi duasından mahrumiyete sebebiyet verdiğini ve onu Risale-i Nur mesleğinin en önemli nimetlerinden olan “iştirak-i a’mal-i uhreviye” gibi önemli bir kazançtan ettiğini ve sadıklar listesinden çıkardığını söylüyor: “Orada ya korkudan veya çabuk kurtulmak fikriyle benden ve Risale-i Nur’dan bir derece zahiri bir çekilmek… ve bize muarız olanlara kendini bir parça taraftar göstermek vaziyeti, o zata hiç fayda vermediği gibi kurtulmasını tehir etmekle beraber binler masum diller ile edilen dualar ve ibadetlerden “sadakat-ı tam” şartıyla mukabilinde hissedar olmasını kaybetmiş.”

Üstadımız tam burada çok önemli bir hususa daha parmak basıyor. Karşılarında normal bir hükümetin ya da adalet sisteminin olmadığını, esas maksatları hakka hizmeti yok etmek olan gizli bir komitenin bulunduğunu hatırlatarak siperi bırakanların kaybedeceğini söylüyor: (O talebesini kastederek) “Ben ara sıra onun teşrikine ve tam sadakatine dualar ile çabalıyorum. Sen benim tarafımdan ona selam söyle. Ve de ki: En ziyade yaralananlar siperini bırakanlardır.

Hem bizim karşımızdaki normal bir hükümet ve mahkeme değildir. Belki gizli zındıka ve küfr-i mutlaka düşenlerin komitesidir. Ve hiçbir tevil kaldırmayan dehşetli bid’aların taraftarlarıdır ki: hükümeti iğfal edip aleyhimize sevk ettiler.”

Bediüzzaman, insanların imanını kurtarmaktan başka bir maksadı olmayan bu kudsi hizmetten uzaklaşanların, hizmeti yok etmek isteyenlere yanaşmış olacağını ihtar ediyor aynı mektubunda. Hizmete düşman olanların da veli bile olsa düşmanlara yardım etmiş olacaklarına işaret buyuruyor: “Düşmanlık eden bir veli dahi bize hücum etse, bilmeyerek onlara yardımcı olur.” (13. Şua, 27. Mektup)

Bu ulvî ve kutsî hizmeti hepimiz için, gerçek kıymeti ancak ahirette anlaşılabilecek paha biçilmez değerde bir nimettir. Bu nimete mazhariyetin bedeli ne olursa olsun gerçek kıymetine nispeten ucuz kalır. O sebeple bu hizmetin hadimlerine düşen en önemli vazife, ihsan-ı ilahi olarak kendilerine verilen bu nimeti kaybetmeme cehdi içinde olmaktır. Yukarıda saydığımız vesvese ve bahanelerin tesiriyle uzak durmak, elini gevşetmek, mesafe koymak hem bu dünyada hem de ahirette çok ağır sonuçlar doğurabilir. Elbette bu durum bizde bir ihtiyatsızlığa ve dikkatsizliğe sebep olmamalıdır. Çünkü Hocamızın tabiriyle “zalime yardımcı olmamak ve işini kolaylaştırmamak da mühim bir ibadettir.” Bediüzzaman Hazretleri’nin buyurdukları gibi: “Bu derece kıymettar bir hizmete, bu maddî ve mânevî fiyatı veren ve bu azabı çeken birinin, o hizmetten vazgeçmesi büyük bir hasârettir. Onun için, ihtiyatla beraber, sadakatten vazgeçmemek, irtibatı koparmamak ve hizmeti değiştirmemek lâzımdır.”

(Başlarına gelen sıkıntılarda) sadece şöyle söylemekle yetindiler: “Rabbimiz! Günahlarımızı ve işlerimizde var olan aşırılıklarımızı bağışla! Ayaklarımızı sabit kıl! Kâfirler topluluğuna karşı bize yardımcı ol.” “Bu yüzden Allah onlara dünya nimetini ve âhiret nimetinin de güzelini verdi. Allah işini güzel yapanları sever. “(3/Âl-i İmran 147,148)

 

Derleyen

Erdal ATAK

HABER HAKKINDA GÖRÜŞ BELİRT
Yorum Yok
YASAL UYARI! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, pornografik, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen kişiye aittir.
หนัง JAV UNCENSOREDหนังAV JAV JAPANXXX หนังโป๊ญี่ปุ่น หนังXXX หนังหนังav ดูหนังโป๊ญี่ปุ่น หนังxญี่ปุ่นหนังAV JAV หนังโป๊ญี่ปุ่น หนัง JAV CENSOREDtürk ifşatürk pornoหนังavหนัง JAV CENSOREDหนัAV JAV JAPANXXX หนังป๊ญี่ปุ่น หนังXXX หนัง Rate R HD

Sitemizde yayınlanan haberlerin telif hakları gazete ve haber kaynaklarına aittir, haberleri kopyalamayınız.

maltepe evden eve nakliyat

ensest porno