Resûlullah (sav)’ın Ramazan ayı ile ayrı bir irtibatı vardı. Nasıl olmasın ki, Ramazan Kur’ânda ismi geçen tek aydı. Nasıl olmasın ki, insanlığı küfrün karanlığından hidâyet’in aydınlarına çıkaracak olan Kur’ân bu ayda nazil olmaya başlamıştı. Nasıl olmasın ki, her Ramazan’da o zamana kadar inmiş olan ayet ve süreleri Cebrail aleyhisselâm’a arzediyordu.

O’nun Ramazan’la olan irtibatı risaleti’nden önce başlamış, risaleti’nden sonra da devam etmişti. Bu irtibat sebep sonuç ilişkisine dayanıyordu. Yağmurun yağmasıyla bitkilerin yeşermesi veya güneşin doğmasıyla gecenin gündüze dönmesi gibi bir irtibattı O’nun Ramazan’la olan ilişkisi. İşte, O’na insanları putlara ibadetten ve kula kul olmaktan kurtaran Risalet’in verilmesinin başlangıcı da bu ayda olmuştu. Ramazan’da vahyin nuruyla cehalet karanlıkları sıyrılmaya ve dalalete giden yollar tıkanmaya başlamıştı.

Bu yüce görevi kaldırabilmesi için ruhen hazırlanması gerekiyordu. Cenâb-ı Allâh altı ay öncesinden onu hazırlamaya başlamıştı. O’na yalnızlık sevdirilmişti. Matarasını alıyor hira mağarasına çekiliyordu. Bedenen Kâ’be’den ayrılıyor ama ruhen onunla bütünleşiyordu. Yalnızlıkta kendini buluyordu. İnsanı mana âleminde dikey yükselişe geçiren TEFEKKÜR ibadetini gerçekleştiriyordu.

Resûlullah duru olan ruhu günden güne daha da arınıyordu. Ruhu tasaffi ettikçe basireti daha da açılıyor, güneşin doğduğu zaman ortalığı aydınlatacağına inanıldığı kadar onun rüyalarının da gerçekleşeceğine inanılır olmuştu.

O ruhen arındıkça kulakları daha fazla gaybe aşina hale geliyor, yanından geçtiği taşların ve ağaçların ona selam vererek **”esselâtu ve’s selâmu ‘aleyke Ya Resûlallah”** dediklerini işitir olmuştu.

O, ruhen tasaffi ettikçe beyni lahut alemini daha fazla idrak etmeye başlıyor, putların mabud olamayacağını biliyor ancak kime ve nasıl ibadet edeceğini bilemiyordu. İnsanlara hidayet güneşi olacağını biliyor ancak onları küfrün karanlığından nasıl kurtaracağını henüz idrak edemiyordu.

Bu ruhi hazırlık Ramazan’da doruk noktasına ulaşmıştı. Bunun artık vahiyle taçlanması gerekiyordu. Nihayet Ramazan’ın 27. gecesi olan Kadir Gecesinde onun kadri bir kere daha yükselmiş, vahiy inmiş ve vuslat gerçekleşmişti. Dost yüce Dostuna bir daha ayrılmamak üzere kavuşmuştu. O’nu hiç bir zaman yalnız bırakmayan Yüce Dost, kendine Habib eylemişti.
Rasûlullah’ın sallallahu aleyhi ve sellem Ramazan’la olan irtibatı vefatına kadar bu şekilde devam etti. Kur’an’la en fazla bu ay da meşgul oldu. Kur’ân’ı en çok bu ayda okudu manasını tefekkür etti. Cebrail aleyhisselâm’la en fazla bu ayda beraber oldu. Cenâb-ı Allâh’la olan irtibatını diğer aylara göre iki katına çıkardı. Ümmeti için en fazla bu ayda dua etmişti. Sonunda da HABİBULLAH ünvanını elde etti.

Almanya vize başvuru Amaçları

Değerli Okuyucularım, siz de eğer basiretinizin açılmasını, kulaklarınızın gaybe aşina hale gelmesini, beyninizde lahuti manaların dolaşmasını istiyorsanız hidayet güneşi Hz. Muhammed’i ( sav ) kendinize rehber edininiz. Ruhi arınmanın tek yolunun ibadet etmek olduğunu unutmayınız. Bunun da en verimli zamanının Ramazan ayı gibi bereketli vakitler olduğunu hatırdan çıkarmayınız. Rabb’im bu meşakkatli yolda bizleri muvaffak etsin.

### BİRAZ DA ŞEÂMİL’DEN

### 1 – Peygamberimiz’in (sav) Saçları
Peygamberimiz sallallahu aleyhi ve sellem’in saçları kıvırcık veya düz değildi. O’nun saçları hafif dalgalıydı.
Genellikle saçlarını uzatırdı. Saçlarını bazen omuzlarına kadar, bazen kulak memesine kadar, bazende kulağının ortasına kadar uzatırdı. Hac veya umreye gittiği zamanda kazıttığı da olmuştu. Onun dışındaki zamanlarda saçlarını pek kazıtmazdı.

Peygamberimiz (sav) saçlarına iyi bakardı. Zeytinyağı ile bakım yapardı. Saçlarını ve sakalını sık tarardı. Taranmaya veya traş olmaya sağ taraftan başlardı. Saçlarını uzatmada veya şekil vermede müşriklere benzememeye çalışırdı. Bazen saçlarını örerdi. Mekke fethedildiği sırada ve vefat ettiğinde de dört tane saç örgüsü vardı.

Vefat ettiğinde saçlarında ve sakalında 14 tane beyaz kıl vardı. Rabb’im bizi onun bereketinden mahrum etmesin.