Resülullah (sas) Eşlerin Tartışmalarını Nasıl Çözerdi?

0

BEĞENDİM

0

Her evlilikte eşler arasında ufak-tefek tartışmalar olduğu gibi Hz. Ali (ra) ile Hz. Fâtıma arasında da oluyordu. Bu tartışmalar büyümeden kapanıyor ya da Sevgili Peygamberimize (sas), intikal ediyordu. O (sas) onları sorgulamadan, yargılamadan, sözlerini kesmeden, herhangi bir yorum yapmadan dinliyor; problemlerini çözüyor ve aralarını düzeltiyordu.
Bir gün Hz. Fâtıma (r. anha), kocasının sert davranmasından ve zorluk çıkarmasından dolayı “Seni Peygamberimize (sas) şikayet edeceğim” deyip evden çıkınca, Hz. Ali de (ra) Fâtıma’nın (r. anha), peşinden gitti. İkisi birlikte Sevgili Peygamberimizin (sas), huzuruna çıktılar. Hz. Fâtıma (r. anha), kocasından şikâyetçi olduğunu söyledi. Babası, Hz. Fâtıma’yı (r. anha), hoşnut etmeye çalıştı. Biricik damadından kızına daha yumuşak ve dostça davranmasını istedi. Hz. Ali (ra), hanımıyla eve dönerken: “Allah’a yemin ederim bundan sonra sana istemediğin bir şeyi yapmayacağım.” dedi. Bütün problemlerin çözümünün kaynağı Allah Resulü (sas), Hz. Ali’nin (ra) hatasını anlamasını sağlayarak gözünün nuru iki değerli varlığın arasını düzeltti.
Sevgili Peygamberimiz (sas) ve biricik kızı Hz. Fâtıma (r. anha) arasında, adalet ve güven esasının öncelikli olduğunu görmekteyiz. Resulullah sürekli, Hz. Fâtıma’yı (r. anha) üstünlüğün ve faziletin örneği olarak tanımlardı.

Allah Resulü (sas) her fırsatta kızını ibadete teşvik ederdi. Namaz vakitlerinde Hz. Fâtıma’nın (r. anha), penceresini tıklatır, namaza kalkmalarını söylerdi. O da işten artan vaktini farzların dışındaki nafile ibadetlerle geçirirdi.
Hz. Ali’nin (ra) rivayetiyle bir gece Resulullah (sas) kendisini ve kızı Fâtıma’yı (r. anha), ziyaret için geldiği ve: “Siz namaz kılmaz mısınız?” diyerek teheccüd namazını teşvik ettiğini bildirmiştir. (Buhari, Tefsir 195)
Hz. Fâtıma (r. anha) ile babası Resulullah’ın (sas) ilişkisi, baba-kız ilişkisinden daha ziyade manevi anlamda ruhlarının bütünleşmesinden meydana gelen bir muhabbettir.

Onlar bütün acılarına rağmen birbirlerinden hiç kopmamışlardır. Hz. Fâtıma (r. anha), aynı zamanda babasına her durumda kol kanat germişti. Bir sürü işkenceye maruz kaldığında ve yalnızlığında O’nun (sas), hep yanında olmuştur. O’nun (sas), üzüntülerini paylaşmış, mücadelesinde O’na arkadaş olmuştur. Babası Taif’ten kanlar içinde döndüğünde yalnız başına O’nu (sas) karşılamaya çıkmıştı. Çocuksu, sevimli çabalarıyla babasına acılarını bir nebze unutmasına, dertlerinin hafiflemesine vesile olmuştur. Böylece Peygamberimizin (sas) kalbini ferahlatmış; sevgisini, imanının ve hayatının her anını babasına adamıştır.