“Nikahın Tarihi: Gelenek ve Din”

0

BEĞENDİM

0

“Nikahın Tarihsel Evrimi: Aşkın ve Evliliğin Kutsal Yolculuğu”

Aşk, Evlilik ve Din: Tarihsel ve Kültürel Bir Bakış

Anadolunun, ozanı, şairi, Aşık Veysel, vefayı, sadakati, aşkı, aşkın ve insanın , sevginin ve hürmetin değerini şu mısralarda ne güzel anlatır:

Güzelliğin on para etmez
Bu bendeki âşk olmasa
Eğlenecek yer bulamaz
Gönlümdeki köşk olmasa

Tabirin sığmaz kaleme
Derdin dermandır yareme
İsmin yayılmaz âleme
Âşıklarda meşk olmasa

Kim okurdu, kim yazardı?
Bu düğümü kim çözerdi?
Koyun kurt ile gezerdi
Fikri başka başka olmasa

Senden aldım bu feryadı
Bu imiş dünyanın tadı
Anılmazdı Veysel adı
O sana âşık olmasa

Aşk ve evlilik, insanlık tarihinin en temel ve en eski kavramlarındandır. Hem duygusal hem de toplumsal bir bağ kuran bu iki kavram, farklı kültürler ve toplumlar tarafından çeşitli şekillerde tanımlanmış, kutsal sayılmış ve çeşitli ritüellerle kutlanmıştır. Bunun yanı sıra, dinler de evlilik ve aşk anlayışını şekillendiren önemli bir rol oynamıştır. Bu yazıda, aşkın ve evliliğin tarihsel kökenlerinden, farklı toplumların ve dinlerin evlilik anlayışlarına kadar önemli bilgileri derleyeceğiz.

Aşkın Kökeni ve Değişen Anlamı

Aşk Sözcüğünün Tarihi
Aşk, Türkçeye Arapçadan geçmiş olan bir kelime olup, kökeni Farsçaya dayanmaktadır. Farsça “aşeka” kelimesi, sarmaşık bitkisine benzer şekilde sevdanın insanı sarıp sarmalayan doğasını anlatmaktadır. Bu kelime zamanla “bağlanma” ve “derin sevgi” anlamına evrilmiştir. Aşkın tarihsel kökenlerine bakıldığında, aşkın sadece bir duygu olmadığını, aynı zamanda toplumsal ve kültürel normların şekillendirdiği bir kavram olduğunu görebiliriz.

Kur Yapmak ve Flörtün Evrimi
Eski yüzyıllarda “kur yapmak” ifadesi, “sonucu uzatmak” anlamına gelirdi. 16. yüzyıldan sonra ise “kur” terimi, bugünkü anlamını kazanmış ve flört, romantik ilişkilerin başlangıcı olarak halk arasında kullanılmaya başlanmıştır. 1598 yılında ise flört kelimesi, “dalga geçmek” anlamına gelirken, 100-200 yıl sonra “davet için arama” veya “kur yapma” anlamında kullanılmaya başlanmıştır.

Aşkın İzleri: En Eski Aşk Mektupları ve Gelenekler

En Eski Aşk Mektubu
Bilinen en eski aşk mektubu, M.Ö. 2.500 yılında Mezopotamya’da hüküm süren Sümer Kralı Su-Sin’in karısına yazdığı taş tablete kazınmış metin olarak kayıtlara geçmiştir. Bu mektup, aşkın yazılı tarihlerinin başlangıcını simgeler. Sümerler, aşkı sadece duygusal değil, aynı zamanda toplumsal bağları güçlendiren bir olgu olarak görmüşlerdir.

Evlilikteki İlk Belge
Evliliğin belgelendiği ilk örnek, Mezopotamya’da ortaya çıkmıştır. Eski toplumlarda, evlilik sadece bireysel bir bağlılık değil, aynı zamanda toplumsal bir sözleşmeydi. Bu belgeler, evliliğin sadece duygusal bir bağ olmadığını, aynı zamanda ekonomik, toplumsal ve kültürel bir yapı oluşturduğunu gösterir.

Evliliğin Kökeni ve Gelişimi

Balayının Kökeni
Günümüzde romantik bir tatil olarak bilinen balayının tarihi, Kuzey Avrupa’daki eski geleneklere dayanmaktadır. Eskiden kaçırılan kızların yerini yalnızca yiyecek ve bal getiren yakınları bilirdi ve bu yüzden “balayı” terimi kullanılmaya başlanmıştır. Balayının modern anlamı, zamanla çiftlerin evlilik sonrası geçirdiği ilk tatil olarak evrimleşmiştir.

Roma’daki Düğün Gelenekleri
Roma İmparatorluğu’nda, düğün törenleri sırasında gelin ve damadın aynı düğün kurabiyesi parçasını paylaşması bir bereket simgesi olarak kabul edilirdi. Bu gelenek, modern düğün pastasının kökenlerini oluşturmuştur. Ayrıca, Romalılar gelin başını örtmeden önce bir dua okur, bu dua sayesinde evlilik kutsanırdı.

Asurlular ve Nikahın Tescili
Asurlular, nikahı gelinin başını örtmesiyle tescil ederlerdi. Bu uygulama, evliliğin tanınması ve toplumda geçerlilik kazanması için önemli bir ritüeldi. Bu tür gelenekler, toplumda evliliğin sadece bir birey arasındaki ilişki olmadığını, aynı zamanda toplumsal bir anlam taşıdığını gösterir.

Dinlerde Evlilik: Farklı İnançlarda Aşk ve Evlilik

Hristiyanlıkta Evlilik ve Aşk
Hristiyanlıkta evlilik, Tanrı’nın kutsadığı bir bağ olarak kabul edilir. İsa’nın öğretilerine göre, evlilik bir erkek ve bir kadının arasındaki kutsal bir birliktir. Hristiyan geleneğine göre, evlilik yalnızca sevgi, bağlılık ve sadakat üzerine kuruludur. Hristiyanlıkta evlilik, bir kadın ile erkeğin birbirlerine sevgiyle yaklaşarak, Tanrı’nın rızasına uygun bir şekilde aile kurmalarını amaçlar. Evliliğin amacı, sadece fiziksel birliktelik değil, aynı zamanda birbirlerine manevi anlamda da yakınlaşmak ve çocukları Tanrı’nın öğretilerine göre yetiştirmektir.

İslam’da Evlilik ve Aşk
İslam’da evlilik, sadece bir toplumsal sözleşme değil, aynı zamanda bir ibadettir. Kuran’da evlilik, erkek ve kadının karşılıklı saygı ve sevgi temelinde birbirlerine destek olmaları gerektiği vurgulanır. İslam’a göre, evlilik, Allah’ın bir emridir ve çiftler, evliliklerinde sadakat, sevgi ve anlayış içinde olmalıdır. Evlilik, sadece biyolojik bir birliktelik değil, aynı zamanda manevi bir bağlılıktır. İslam’da, aşkın da bir sınırı vardır; aşk, sadece fiziksel çekiciliğe dayalı bir şey değil, aynı zamanda Allah’a ve birbirlerine olan saygı ile şekillenir.

Yahudilikte Evlilik ve Aşk
Yahudilikte, evlilik kutsal bir bağ olarak kabul edilir. Tora’ya göre, evlilik, Tanrı’nın yaratılışın bir parçasıdır ve insanların birbirlerini sevmesi Tanrı’nın buyruklarındandır. Yahudi geleneğinde, evlilik, bir çiftin birbirine bağlılık göstermesi ve yaşamı birlikte paylaşması anlamına gelir. Yahudilikte evlilik, toplumsal sorumlulukları yerine getirme ve çocuk sahibi olma anlamı taşır. Aşk ise, evliliğin doğal bir parçası olarak görülür ve çiftin birbirine olan sevgisi, toplumda da örnek olarak gösterilir.

Hinduizmde Evlilik ve Aşk
Hinduizmde evlilik, sadece iki birey arasındaki bağ değil, aynı zamanda ruhsal bir birleşmedir. Hindu geleneğinde, evlilik, birbirine sadakat ve sevgi göstermekle birlikte, karma (eylemlerinin sonucu) ve dharma (doğru yaşam) kavramları üzerine de kuruludur. Evlilik, insanın ruhsal yolculuğunda önemli bir basamaktır ve evliliğin amacı, hem dünya hayatında hem de ahiret hayatında huzurlu bir yaşam sürmektir. Aşk ise evliliğin bir parçasıdır ve tanrıların eşliğinde yapılan bir birleşim olarak kabul edilir.

Toplumlara Göre Evlilik

Çin’deki Evlilik Anlayışı
Çin’deki evlilik anlayışı, aşk ve bireysel duygulardan çok ailevi bağlar üzerine kuruluydu. Evlilik, genellikle aileler tarafından düzenlenir ve aileler, gençleri evliliğe teşvik etmek için çeşitli yollar denerdi. Bu durum, aşkın değil, ailelerin ve toplumun ihtiyaçlarının ön planda olduğu bir evlilik anlayışını yansıtır.

Eski Mısır’da Aile İçi Evlilikler
Eski Mısır’da, özellikle firavunlar arasında aile içi evlilikler yaygındı. Firavunlar, tahtta kalabilmek için kız kardeşleriyle evlenirlerdi. Diğer toplumlara göre boşanma çok nadirdi ve kadınların toplumdaki hakları daha güçlüydü. Eski Mısır, evliliği sadece bir aile kurma aracı olarak değil, aynı zamanda bir güç gösterisi ve siyasi bir strateji olarak da görüyordu.

Eski Yunan’da Evlilik ve Aşk
Eski Yunan’da aşk, evlilikten sonra başlar, evlilik ise sosyal ve ekonomik bir zorunluluk olarak kabul edilirdi. Damat kaynanasına hediyeler alırken, kız babası ise çeyiz hazırlardı. Aşk, evlilikten sonra gelişir ve iki kişi arasındaki romantik bağ evliliğin başlangıcını takip ederdi. Evlilik, toplumun devamlılığını sağlamanın bir yolu olarak görülüyordu.

Sümerlerde Evlilik ve Kadın Hakları
Sümerlerde, evlilik birçok kanun ve kurala dayalıydı. Evlilikte erkeklerin daha fazla hakka sahip olduğu görül

se de, kadınlar da önemli haklara sahipti. Sümer kanunlarına göre, erkek aldatıldığında, kadını ölüm cezasına çarptırabiliyor veya çocuk sahibi olamıyorsa boşayabiliyordu. Sümerlerdeki evlilik anlayışı, yasal ve toplumsal bağların ne kadar güçlü olduğunu gösterir.

Sonuç: Aşk, Evlilik ve Dinlerin Ortak Noktası

Aşk ve evlilik, her dinin ve kültürün derinliklerinde farklı biçimlerde şekillenir. Ancak bir ortak nokta vardır: Evlilik, bireylerin sadece duygusal değil, aynı zamanda toplumsal ve manevi bağlar kurmalarını sağlayan bir kurumdur. Dinler, evliliği sadece dünyada değil, ahirette de önemli bir sorumluluk ve ibadet olarak kabul eder. Aşk ise, tüm dinlerde bir insanın manevi ve duygusal yönlerinin bir yansıması olarak kabul edilir. Aşk ve evlilik, bireysel bağlardan çok daha fazlasıdır; bir toplumun, kültürün ve dinin değerlerinin bir parçasıdır.