Öyle bir zamanki üzerinden geçtiğimiz bugün yaşananlar düne rahmet okutuyor.Değerlerimiz hoyratça mirasyediler gibi tüketiliyor.Kimse bir diğerinin mutluluğunu önemsemiyor.Kimileri için insanlara faydalı olunamayan bir hayat yaşanmaya değmezken kimileri de kendi varlıklarını diğerlerinin külleri üzerinde inşa etmeye çalışıyor.

Aynı anne babanın evlatları aynı bahçenin farklı meyveleri aynı ağacın farklı dalları olan bizler meğer ne büyük değerlere sahipmişiz…Aynı toprağın bağrından fışkıran hayat suyunu farklı kurnalardan içen bizler meğer ne tatlı bir su kaynağının başındaymışız…

Yetmedi bize bunca nimet…Gözümüz dışarılara kaydı.O hayat suyunu emmeyi bildikten sonra bizi kana kana doyuracağını hesap edemedik..Kardeşimizinki cazip gözüktü gözümüze.Kendi pınarımızın başından uzaklaşıp başkalarınınkine göz diktik.

Bu hırsımız yüzünden ne çok şeyimizi kaybettiğimizin farkına varamadık.Artık kardeş çocuklar bile birbirini tanıyamadan büyüyorlar.Büyüklerinden aldığı dersle oda kardeşiyle kavga etmeyi öğreniyor.Dünya malını paylaşmak şöyle dursun aynı fikirleri bile hiçbir zaman paylaşamayacağına inanıyor.Öteki insanların hep kendine düşman olduğunu sanıyor.Onlarla konuşup duygu ve düşüncelerini paylaşırsa ezilip altta kalacağını dolayısıyla kendi idealindeki dünyanın hep hayal olarak kalacağı zannına kapılıyor.Ekranlardan her gün insanların çocukların öldürüldüğünü duyduğu halde vicdaninda hiç bir kıpırtı hissetmeyip her gün biraz daha duyarsızlaşıyor.

Her gün sokakta çocuğuyla kucağında dilenen anneleri onlar da bizim gibi artık normal bir manzara olarak kabul ediyor.

Peki bizler nasıl anlatacağız çocuklarımıza İslamın sevgi,barış,yardımlaşma,hoşgörü dini olduğunu…Yanlış bulduğumuz şeyleri kavgayla ,şiddetle değil izah edip örnek olarak düzeltmeyi..Zorda ,darda kalanın yardımına koşmayı..Haklı olanın yanında durmayı…Kendimiz için istediklerimizi onlar için de istemedikçe gerçek imanı elde edemeyeceğimizi…Nasıl izah ediceğiz bizi biz yapan bu degerleri kendilerini en iyi yetiştirme noktasında bile başkalarıyla rekabet ettiğimiz yavrularımıza..

Almanya vize başvuru Amaçları

Bunun yolu yitik hazinemiz olan değerlerimizi yeniden hayatımıza taşımaktan geçiyır.Kardeş bildiğimiz dostlarımızı muhalif rüzgarlar estiğnde hayatımızdan çıkardığımız dostlarımızı yeniden hayatımıza davet etmekten geçiyor.Allah hakkı için gemeyene gitmekten,aramayanı arayıp sormaktan geçiyor.Yaşanan ne varsa hatırlamak istemediğimiz onları unutup sevgi ve saygı dolu bir geleceğe yelken açmaktan geçiyor.

Menfaatperestler ne yaparsa yapsın biz yine bir gün yan yana geleceğiz.Aynı sofrda aynı çorbaya kaşık çalacak aynı meclislerde muhabbet çayları demleyeceğiz.Çocuklarımızın düğünlerine birbirimizi davet edecek,cenazelerimizde birbirimizin gözyaşlarını sileceğiz.Yitirdiğimiz cenneti beraber arayacağız…

Vefa eyy vefa nerelerdesin!!!deyip feryat ettiğimiz günlerin hepsini unutacak kaybettiğimiz bütün değerlerimize yeniden vefa göstereceğiz..

İşte o zaman kış nedir bilmeyen baharlar gelecek dünyamıza..Değerini bilemediğimiz için kendimizi değersizleştirdiğimiz zümrütten,zebercetten kıymetli degerlerimizi ruhumuza içireceğiz.Ve onları bir daha kaybetmemek için bütün dünyalıklardan vazgeçebilmeyi öğreneceğiz.İşte o zaman insan olmanın şerfini hissedecek en övünülesi değer olan müslüman olabilme sıfatını bizlere lutfeden ,tüm övgüler sadece kendisine layık olan ALEMLERİN RABBİ ne bir kere daha tüm benliğimizle ELHAMDÜLİLLAH diyeceğiz.