Müslüman Ümitsizliğe Düşer Mi?

0

BEĞENDİM

0

 Ümitsizlik, istek ve arzunun tükenmesi mânâsındadır. İnsan yaşadığı sosyal hayat içinde dâima olumlu olumsuz, küçük büyük, acele ve gecikmeli bir takım olaylarla iç içe yaşamaktadır. Bu nedenle bazen ümitsizlik ve kötümserlik psikolojisi olan ‘yeis’ ile karşılaşmak mümkündür. Yeis, kelimesi türevleriyle birlikte Kur’ân-ı Kerîm’de on ayrı yerde zikrolunmuştur. Allâh’ın rahmetinden ve yardımından ümit kesmek ve karamsar bir çizgide sürekli beklemek kınanmaktadır. Görülüyor ki yeis kişiyi felâket sınırına doğru çekmektedir. Bu karamsarlık hâli tembelliğe, rehâvete ve gaflete zemin hazırlar. Bedenin de mücâdele ve hareket kabiliyyetini keser. Böylece hem dinin hem dünyanın elden gitmesine yol açmış olur. Mü’min böyle bir tehlike ile karşılaşması durumunda derhal tevbe ederek Allâh’a sığınmalıdır. Azim, sabır, irâde ve tevekkül ile inancını ve güvenini tazelemeye çalışmalıdır. 

29/ el-Ankebût -23- ALLÂH’ın âyetlerini ve âhirette O’na kavuşmayı inkâr edenler, işte onlar, Ben’im merhametimden ümîdlerini kesenlerdir. Onlara gâyet acı bir azab vardır.

39/ ez-Zümer -53- De ki: “Ey nefislerinin aleyhine aşırı giden kullarım! ALLÂH’ın rahmetinden ümîdinizi kesmeyin. Şüphesiz ALLÂH, bütün günahları affeder. Çünkü O, çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.”

54- Onun için ümidi kesmeyin de başınıza azâb gelmeden evvel tevbe ile Rabbınıza dehalet edin ve ona halîs müslümanlık yapın, sonra kurtulamazsınız.

41/ Fussilet -49- İnsan hayır istemekten usanmaz. Fakat kendisine bir kötülük dokunursa hemen ümitsizliğe düşer.

Günahlarımız, hatalarımız ne kadar çok olursa olsun.. isyan vadilerinde ne kadar âvare dolaşmış olursak olalım…

Başımıza gelen dehrin hadiseleri istediği kadar şedid ve elim olsun.. küffarın küfrü zalâm zalâm üstüne alabildiğine karanlık olsun.. müfsidlerin bozgunculuğu son haddine varsın.. zorba ve tiranların despotça muameleleri zirveleri vursun…

Bizim hedefimiz ne kadar büyük olsa da.. yürümeye çalıştığımız yol sarp ve çetin gözükse de…

Ve bizler ne kadar zayıf, aciz, yalnız ve çaresiz olsak da…

Akifçe konuşacak olursak, âtiyi karanlık görmeyecek.. ellerimizin ve başlarımızın hakkını verecek.. yüreklerimize sürekli ümit pompalayacak.. esbab adına ne gerekiyorsa ortaya koymaya çalışacak.. âlemde ziya namına bir şey kalmasa da kalkıp ocaklar yakacak.. sabredecek, sebat edecek.. ruhumuzu, vicdanımızı bağlamayacak.. feryadı bırakıp kendimize gelecek.. kaybettiğimiz zararı telafi etme yollara araştıracak.. azmimizin üzerine atılmış ağları yırtacak ve asla ye’se kapılmayacağız.

Evet, ”Lâ havle velâ kuvvete illa billah” hazinesinin Sahibi, ”Hasbiyallah/Hasbünallah” cephanesinin Mercîi bir Yüce Zât arkamızda zahîr olduktan sonra bizim için problem yok, gam yok, keder yok, ye’s yok.