Modernlik ve Dağılan Yuvalar

0

BEĞENDİM

0

Niçin ayrılıyorlar? diye bir soru sordum kendime ve kendimce cevabını da bulmaya çalıştım. Yüksek ideallerle, heyecanla, aşkla, tutkuyla, sevgiyle gidilen bu caddede, iki dünyada da beraberlik bağını, nikâhı koparmanın sebepleri nelerdir? Birkaç soru sormama daha izin verin lütfen. Ayrılmalar acaba kıtlık veya yokluktan mı? Savaştan mı? Taraflardan birisi dinini mi değiştirdi de ayrılık vuku buldu? Acaba taraflardan birisi katil mi oldu? Ne oldu da bunca imkânlara, aşklara, taparcasına sevgiye rağmen yuvalar çatırdamaya devam ediyor. Sorulacak sorulardan birisi de; “Bize ne oluyor? Nerede yanlış yapıyoruz?” bu soruların cevapları hem kolay hem de zor. Bu sorulara birkaç çeşit cevap vermek yerinde olur.

Birincisi; yuva kurup mutlu bir aile olmak isteyen kadın veya erkeklerin evlenmedeki hedeflerinin ne olduğunu iyi bilmeleri gerekmektedir. Aile olmaktan maksat nedir? Bu birlikteliğin süresi ne kadar olacak? Kısa süreli beraberlik mi? yoksa dünya ve ahrette beraberlik mi? Hayat tarzı neye göre örgüleniyor! Günübirlik, hazcı bir hayat tarzı mı tercih ediliyor?

İkincisi; yuva kurmadan maksat eşlerin birbirine örtü olması, **helal **dairede yaşamaları mı, yoksa bu anlayışı hiçe sayar düşüncede olmaları mı?

Üçüncüsü; aile inşa edilirken sadece maddi imkânlar ve makamlar mı esas alındı yoksa eşlerin karakterleri, inançları ve ahlakı mıön planda tutuldu?

Dördüncüsü; yuva kurulurken ailemizin yakınları artık benim de ailem olacak anlayışıyla mı “Evet” dendi yoksa biz birbirimize yeteriz anlayışıyla mı ailenin temelleri atıldı?

Beşincisi; evlilikte fiziki güzellikler mi esas alındı yoksa kültürümüz ve inançlarımız mı esas alındı? Bu soruları çoğaltmak mümkündür. Ancak bunca problemin çözüm yolu nedir?
Unutulmamalıdır ki sağlam yuvalar yetişmiş, karakterli fertlerle mümkündür. Anne-babalar olarak sorumluluk anlayışından uzak yetiştirmiş olduğumuz çocuklarımızdan aile mesuliyetini taşımalarını beklemek zor olacağı kanaatindeyim. Günümüz dünyasında inandığımız değerlere gereğince sahip çıkamadığımız gibi dinin ve kültürün yanlış yorumlanmasının önüne de bir türlü geçemiyoruz. Bunun da sonucu; aile bağlarının zayıflaması en ufak bir rüzgârda parçalanmalar meydana geliyor.

İyi bir arkadaş çevresi, aile huzurunun olmazsa olmazlarındandır. İnsanımızın maddi imkânları genişledikçe, karakterli dostlara ihtiyacının kalmadığını düşünülebiliyor. Her halükarda göz ardı edilmemesi gereken en önemli amil; sadık ve vefalı dostlardır. Onlar hem dünyada hem de ahrette bize lazım olacak insanlardır. Maddi imkânlarının genişlemesiyle vefalı ve yanıltmaz dostlarını terk edenler, yanlış bir çevre, riyakâr bir anlayış ve her şeyi maddiyatla ölçen insanlarla dostluklar kuruluyor. Maddi imkânlar elden çıkınca etrafımızdan ilk ayrılanlar onlar oluyorlar.

Yuvanın huzuru ve devamı adına en önemli hususlardan birisi de; hayatın bir imtihan olduğu hatırdan çıkarılmamalı. Allah mümin kulunu bu dünyada bir kısım sıkıntı ve bolluklarla dener. Kulunun darlık ve genişlikte nasıl bir tavır takınacağını kuluna gösterir. Her türlü malın ve bolluğun bir imtihan, yokluğun da farklı bir denenme olduğunu hatırdan çıkarmamalı insan.
Maddi imkânlarla doyurmaya çalıştığımız insanların ruhi yönleri tatmin edilmezse her türlü sıkıntıyı bekleyebiliriz. Tatmin olmayan ruh, hiçbir şeyle rahatı yakalayamaz. Onun içinde hafakanlar, sıkıntılar kol gezer ve doyma bilmeyen bir yaratık haline gelir. Bu da ailede sıkıntı olarak baş göstermeye başlar. Bu meselenin çözümü; **Kur’an**’a ve **sünnet**e uymak ve bu çerçevede hayat sürmektir.

Fedakârlık anlayışı yerleşmemiş eşler arasında, birbirine katlanma kültürü olamaz. Hayatın devamı karşılıklı fedakârlıkla mümkündür. Katlanmak, sabretmek sonun hayırlı olması için en önemli hususlardan birisidir.

Gözü başkalarında olan beyler ve bayanlar şunu unutmamalılar ki, hiç kimse mükemmel değildir. Sizin karşı tarafta iyi gördüğünüz özelliklerin aynısı sahip olduklarınızda olmasa bile, eşinizin daha farklı güzel özelliklerini görebilirsiniz. Bu özelliği kazanabilmek eşinize sevgiyle bakabilmeye ve affedebilmeye bağlıdır. Herkes hata yapabilir fakat hata yapanların en hayırlısı hatasını fark edip hemen **Allah**’tan af dileyenlerdir.