Babasının imamlık yapmış olduğu Trabzon Araklı ilçesinde 1989’da doğar. Mesleğine olan ilgisi ve sevgisini babasından alır. Küçük yaşlarından itibaren babası gibi bir imam olmayı arzular. İmam hatip lisesini bitirir. İlahiyat Fakültesi’ni tamamlar. Hayalleri Samsun Asarcık’a bağlı Hacılar köyüne imam olarak atanınca gerçekleşir.
Atanmanın sevinci köye gidince hüzne dönüşür. Atandığı köyde hiç cemaat yoktur. Hapis hayatı gibi günler geçirir. Her şeyin bir çaresi olduğuna inanan Vahdet hoca ilçede alışveriş yaptığı esnaflara Kuran-ı Kerim öğretir. Hadis dersi başlatır. İlçede başka camilerde Kuran-ı Kerim öğretmeye gidince ilçede tanınır. Sürekli bir şekilde kabiliyetlerini değerlendireceği ve içindeki imamlık sevdasını hizmete çevirebileceği bir köye gitmek ister.
Bu beklentisi Acısu köyüne atanınca gerçekleşir. Kendisi de bu köyü çok istemektedir. Bu köy ilçenin ikinci büyük köyüdür. 550 öğrenci ortaokul öğrencisi vardır. Cemaati çoktur. Köye yerleşir yerleşmez işe koyulur. Öğretmenlerle tanışır.
Öğretmenler kendisine Din Kültürü derslerine girmesi için ricacı olurlar. Vahdet hoca gökte arayıp yerde bulduğu bu fırsatı hemen değerlendirir. Derslere girerek okulun en popüler öğretmenlerinden biri olur. Diğer okullara da gider. Müftülükten onaylı bir şekilde Anadolu Lisesine sohbete gider.
Çocukların dışarıda vakit geçirip negatif davranışlarda bulunmaları onu üzer. Okul dışında da çocuklarla bir şeyler yapılması gerektiğine kanaat getirir. Cami bünyesinde gençlere toplanmaya başlamalarına bir çocuk vesile olur. O çocukla birlikte onların takıldıkları yerlere gider ve onlarla arkadaşlığını pekiştirir. Onlarla playstation oynar, maçlara gider, kaplıcalara giderek cennetlik gövdeleri havuza daldırır.
Çocukların okul dışı zamanlarını camide geçirmeleri için ortamlar hazırlar. Bulunduğu yerde önceden yapılmış bir Kuran Kursu vardır. Bu kursun birinci katını bayanlar kullanıyordur. İkinci ve üçüncü katın bakım ve onarımını köyden tanışmış oldu gençlerle birlikte yapar. Oraya sinevizyon yerleştirir. Masa tenisi koyar.
Acısu Kuran Kursuna çevredeki köylerin çocuklarını da belli günlerde davet eder. Gençlerle orada hem eğlenir hem de hadis dersleri yaparlar. Bu geliş gidişler güzel çalışmalara ortak olmak isteyen cemaatten servisi olan birinin taşıma desteği ile olur. İlçedeki esnaflar bu güzellikleri duyar ve destek olurlar.
Çocuklar Kuran Kursuna gelince okuldaki davranışları da düzelir. Öğretmenler en sıkıntılı öğrencilerin nasıl olur da bu kadar değiştiğini anlayamazlar ama bunu başardığı için imam arkadaşa tebriklerini sunmaktan geri kalmazlar. Namaz kılmayanlar orada namaz kılmaya başlarlar.
Sosyal problemli olan çocuklarla da ilgilenir. Özellikle babası inşaattan düşüp ölen bir çocuk vardır. Lise yaşına kadar hiç kimseyle konuşmayan bu çocuk selam alıp vermez, tek başına evin önünde otururmuş. Onu görenlerde delidir diye ilgilenmezlermiş. Bu çocukla yakından ilgilenmeye başlar. Sürekli selam verir selamını almasa da selam verir ve konuşma fırsatı kollar. O’nu her akşam derse davet eder ama çocuk hiç gelmez.
Haftalar geçtikten sonra bütün ısrarlara rağmen gelmeyen genç ısrara yenik düşer ve “bir seferliğine geleceğim” diye söz verir. O’nun geleceği gün özel hazırlık yapılır. gençlerin tamam onunla ilgilenirler. İkinci kez gelsin diye çok hassas davranırlar. O genç orayı beğenir hiç konuşmasa da ertesi hafta tekrar gelir. Sonraki haftalarda da bu geliş gidişler devam eder. Fakat hiç konuşmaz. Gencin bu ilgi ve alaka karşısında sonraki günlerde dili çözülür ve çocuklarla oynamaya başlar. “Tüm bu hizmetler sadece bu çocuk için yapılsa değerdi” diyor Vahdet hoca.
Cuma namazına gelmeyen birçok genç futbolla başlayıp kursa devam eder ve sonrasında da cumalarına devam ederler.
Daha önce oralarda yaşanmış bir takım olaylar sonucunda birbirlerine kırgın ailelerin çocukları burada barış ortamı içinde kardeşçe eğlenirler. Bir bayram sabahı gençlerle Kuran Kursunda geniş ve çok kalabalık insanları ağırlayabilecek şekilde kahvaltı hazırlanır. Bütün küs aileleri davet ederler.
Programa gelmeyeceğini tahmin ettikleri ailelerin çocuklarını tembihleyip her ne olursa olsun babalarını getirmelerini söylerler. Çocuklar da babalarını zorla da olsa getirirler. Bu etkinlikle köyde barış ve huzur havası artar. Bu tarz buluşmaların devamı kararı alınır.
Kış günlerinde o bölgede ‘Kaz Tiridi’ geceleri meşhurdur. Aileleri buluşturmak adına ‘Kaz Tiridi’ geceleri Kuran Kursu’nda düzenlenir. Tüm aileler bu yemekli programlara katılırlar.
Kuran kursuna gelmeyenler de bu şekilde kursa gelmeye başlarlar. Yemeklerden sonra Kuran-ı Kerim dersi verilmeye başlanır. Köylünün buluşma yerine dönen kursta öğrenciden işçiye, herkes Kuran-ı Kerim öğrenir. Yıl boyu yapılan sohbetlerden istifade ederler.
Kuran Kursu’nda birçok sosyal faaliyette gerçekleştiriliyor. Kurs bu yönüyle gençlerin rehabilitasyon alanına dönüşmüş. Kursta, masa tenisi turnuvaları, bilgisayar oyunları, futbol turnuvaları, yüzme kursları gibi faaliyetleriyle gençlerin vazgeçilmezi olmuş. Gençler burayı tanıtmak adına bir internet sitesi kurmuşlar. Acısu Kuran kursu Facebook sayfası ile de etkinlilerini duyuruyorlar.
Vahdet Hoca meslektaşları imamlara “sadece bir çocuk ile ilgilendim. O diğerlerini getirdi ve bu güzellikler ortaya çıktı. Herkes bir çocuk kurtarmaya niyet ederse devamı gelir ve muhteşem güzellikler yaşanır” diyerek bulundukları yerlerde bu tarz çalışmalar yapmaları için teşvikkar oluyor.
Genç yaşında ve mesleğinin henüz henüz başında sayılabilecek bir dönemde bu kadar güzel işler ortaya çıkmasına vesile olan Vahdet BAYIR hocamızdan Allah razı olsun diyorum.
Bu çalışmaların imamlık mesleğinin hakkıyla icrası sonucunda bir çok şeylerin başarılabileceğine inanan meslektaşlara örnek olmasını diliyorum.

Almanya vize başvuru Amaçları