Hz. Adem (a.s.) yaratıldığında, cennette “Lâilâheillallah, Muhamedür-Rasülüllah” yazılı olduğunu görünce merak edip, Rabbine sorar: “Yâ Rabbi, bu kimdir?” diye. Rabbimiz de “Bu senden sonra senin soyundan gelecek olan son peygamber Muhammet’tir. O âlemlere rahmettir.” diye buyurmuşlardır. Hz. Adem (a.s.) ise “Keşke ben onu görebilseydim tanısaydım diye buyurur.”

Allah-ü Zülcelal, Kur’an-ı Kerim’inde “Ey Muhammed biz seni ancak Âlemlere rahmet olarak gönderdik.” diye buyurduğu ilahi beyanında, Sevgili Peygamberimizin peygamberliğinin özelliğini de vurgulamıştır. Ayrıca “Sen olmasan âlemleri yaratmazdım Ey Habibim” diye buyurmuş olup peygamberimizin ve insanlığında yaratılış gayesini de belirtmiştir.

O Rahmet Peygamberi’nin dünyaya teşriflerinin 1436.sene-i devriyesinde bulunmaktayız. Efendimizin bu kutlu doğumunun anısına Diyanet İşleri Başkanlığıda 1989 yılından bu yana Miladi 20 Nisana denk gelen bu zamanı 14-20 Nisan tarihleri arası resmi olarak “Kutlu Doğum Haftası” ilan etmiştir. Bu hafta yurdumuzda büyük bir coşkuyla ve çeşitli etkinliklerle kutlanır olmuştur.

Halkımız Kutlu Doğumun anlamını gün geçtikçe daha iyi anlamış olup, işçisi, memuru, esnafı, sanatçısı, basını, televizyonu bu güzel haftanın anısına birbirleriyle yarışırcasına Efendimizi (s.a.s.) tanımayanlara tanıtmak ve bilmeyenlere anlatmak için bir şeyler yapma gayretine girmişlerdir.

Allah’a şükürler olsun, özellikle son birkaç yıldan bu yana daha da bilinçli kutlanmaya başlanılmışken, her işimizde olduğu gibi bu güzel hafta da bile maneviyattan uzak, ihlastan, samimiyetten uzak, tüketim ve israf haftası haline getirmiş bulunmaktayız.

Özellikle müftülüklerce yapılan programların içi boş, maneviyattan uzak ve resmi, sadece “yapalım bir an önce bitsin” düşüncesi hâkim. Tam olarak sahiplenilmiyor. Efendimizin hatırına, onun isim şerifini herkesin gönlüne ve beynine kazıyacak Konferanslar yapılmıyor. Kermesler düzenlenmiyor, Kitap fuarları açılmıyor. Yapılanların da gayri ciddi olduğu belli oluyor. Konuşmacı aldığı ücrete bakıyor, organize eden işin bitmesinden memnun. Yoksa halk ne duydu, ne anladı, önemli değil. Kaç bin adet gül dağıtırsak bizi tanırlar. Kaç bin adet kitap dağıtırsak yer buluruz düşüncesi var. Ayrıca bu haftayı sektör haline getiren işyerleri, şirketler önceden promosyonlar hazırlayıp dağıtır hale geldiler.

Almanya vize başvuru Amaçları

Dolmuşlar haftayı Efendimizin anısına ücretsiz veya indirimli yapsa, fırınlar o’nun anısına askıda ekmek uygulasa. Belediyeler ücretsiz hizmetler sunsalar. Futbol karşılaşmaları Efendimiz anısına ücretsiz yapılsa. Askerlere birkaç gün ev izni verilse. Cezaevlerinde açık görüşler yapılsa. Restoranlar, Cafeler bu haftaya mahsus özel ücretsiz menü uygulaması yapsalar.Teleferikler bu hafta ücretsiz olsa. Otobüsler, uçaklar indirim uygulasa bizler Efendimizi (s.a.s.) daha çok anlayabilirdik,tanıyabilirdik.

Efendimizin dünyaya teşrif amacını tam manasıyla anlamadıktan sonra, onu en iyi anlatacak olan Diyanet camiasını bizleri bilgilendirmek için sürekli rahatsız edip uyarmadıktan sonra tam anlamıyla bu haftaya sahip çıkmadıktan sonra dağıtılan güllerin kokusunu dahi alamayız. Hediye paketlerindeki lokum pek tatlı gelmez dilimize. Kartelaları sadece şekline heves edip toplamaya gayret ederiz. Oysa bir hadis bir ayet, her gece okunmadıktan sonra Kutlu Doğum Haftasını boş kutlasak ne ifade eder.

Sadece bu aya mahsus salavatlar dağıtılır, şu kadar okunacak diye. Hatimler paylaşılır, sonunda dualar yapılacak diye. Başkasından komut almadan ne salavat çekeriz adedince, ne hatimler okuruz sayfalarca.
Kısaca Kutlu Doğum Haftası sadece billboardlar da reklam panolarında kalır günü ifade eden afişlerle…
Rabbim cümlemizi Efendimizi (s.a.s.) tanıyan, bilen, ismi anıldıkça yürekleri çarpan, ona layık ümmet olmayı nasip etsin.