KUR’AN LEZZETİ

Kur’an okumak, öğrenmek, öğretmek, anlamak, anlatmak çok güzel bir lezzettir. Hele bir de yaşama yansıtılırsa tadına doyulmaz bir kıvama kavuşur. Bu amaçları taşıyan kişiye bu mücadelesi öyle hazlar verir ki, daha öğrenmeye başlarken bile mevsim meyvesi tadında hazlar sunar ve adeta tadı damağında kalır. Bir miktar uzak kaldığında aşerir adeta ve leyla olur ruhunuz gönlünüz, can çeker, ruh ister, gönül şiddetli şekilde arzular… Susuzluk gibi yana yana arar durursunuz ya ‘’nedir o tat’’ dersiniz.

Ne zaman ki bir ayet okursunuz ‘’ha işte bu o tat’’ dersiniz ve kana kana, doya doya içersiniz o vahiy deryasından… Hasta birinin canının bir yiyecek, bir içecek çekmesi gibi canınız çeker az biraz ayrı kaldığınızda. Ona o lezzeti sunmak şifai bir sevap, büyük bir yardım, enfes bir ikram ve eşsiz bir duyarlılıktır.

Kur’an şifadır, nurdur, aydınlıktır, devadır maddi manevi yaralı gönüllere… Daralan ruhlarımıza manevi bir gıdadır ve inşirah esintileri sunar ılık ılık… Dünyevi bir cendere içerisinde sıkışıp kaldığımızda bizi oradan tere yağdan kıl çekme rahatlığında alıp çıkarır. Veya uhrevi hassasiyeti bir kenara bırakıp rehavete kapıldığımızda bizi kendimize getiren ayetler çıkar karşımıza ve bizi tekrardan disiplinli bir hayata sevk eder.

Yeni Kur’an öğrenen kişinin uykuda ya da göz kapayışlarında harfler canlanır gözünün önüne gelir ve adeta harfler uçuşurlar cıvıl cıvıl. Adeta oku beni derler. Kur’an yolculuğuna başlayanın gönlünde heyecan esintileri belirir. O lezzeti tatmayan başlayanlar ve ona aşina olanlar bir daha o lezzetten ayrılmak istemezler.

O harflerin birleşiminden oluşan kelimeler, cümleler, ayetler, dile dudağa değmek, dokunmak, yüreklerimize akmak, yazarken parmaklarımıza temas etmek, dinlerken kulaklarımıza hoş bir seda bırakmak, harf harf ruhumuzu okşamak ve iç dünyamıza can suyu olmak isterler.

Her halinde mucize vardır Kur’an’ın; harfleri, yazılışı, okunuşu, manaları kısaca tepeden tırnağa vahiy yüklüdür. Okuyana huzur, dinleyenin ruhuna dinginlik verir. Gönüle şifa bedene sıhhat ve afiyettir.

Makamı, sülüsü, tezhibi hattı, kıraati şahsına münhasırdır. Kur’an öğrenmek kendimize yapacağımız en büyük iyiliktir. Kuran öğretmek çocuk, yeğen, arkadaş, dost, kim olursa o okudukça sevabı eksilmeden sevabı katlanarak paylaşmaktır.

Kur’an öyle bir yelken açar ki yüreğimizdeki düşler diyarına, şimdiye kadar sürüp gelen gaflet rüzgârlarının seyrini değiştirir. Billuri bir ışıltı sunar kalbimizin derinliklerine ve ruhumuzun dehlizlerini vahyin nurlarına açar…

Kısaca ruhumuzu, ulaşabildiğimiz ruhları, yaşamımızı, dokunduğumuz yaşamları Kur’an lezzetinden mahrum bırakmayalım. Dünyamızı ve dünyaları Kur’an süsüyle süsleyelim. Kur’an güneşiyle aydınlatalım karanlıklara düçar olmuş gönülleri.