İslam’da dilenciliğin hükmü

0

BEĞENDİM

0

Asıl itibarı ile zaruri ihtiyacını karşılayamayacak kişilerin devlet tarafından bakım ve gözetimi yapılmalıdır.

Dinimizde meslek haline getirilmiş dilencilik, yasaklanmıştır.

Ancak belli durumlarda meslek haline getirilmeden zaruret miktarınca yapılabilir oda şu durumlardır.

Kişi ihtiyaçlarını karşılayamayacak derecede fakir bulunuyor ve ilgili makamlar tarafından bakımı yapılmıyorsa, akraba-i taallukatı ve komşuları tarafından bakımı yapılmıyorsa yapılabilir.

Onun dışındaki durumlarda ayet ve hadislerde bu konularla alakalı bilgiler verilmiştir.

Kur’an’da da dilencilik insan haysiyetiyle bağdaşmayan bir tutum olarak değerlendirilmiştir (Bakara, 2/273). Ancak, ihtiyacı olanın zenginlerin mallarından belli bir miktar hakkı olduğu bildirilmiştir. (Zâriyât, 51/19; Me’âric, 70/25) Hz. Peygamber’e hitaben de “isteyeni azarlama” buyrulmuştur. (Duhâ, 93/10) Diğer bir âyette ise iyi bir mü’minin özellikleri arasında ihtiyacından dolayı isteyenlere malından vermesi hususu da sayılmıştır. (Bakara, 2/177)

Hz. Peygamber, yeni Müslüman olan bazı kimselerden Allah’ın birliğine inanıp O’na ibadette bulunmaları ve namaz kılmaları yanında dilencilik yapmayacaklarına dair söz almıştır. (Müslim, zekât, 108; İbn Mâce, Cihat, 4; EbuDavud, zekât, 27) Ayrıca hadislerde şeref ve haysiyetini koruyan fakirle yoksulluğunu istismar eden ve dilenmeyi bir kazanç yolu görenler arasındaki ahlâkî farka dikkat çekilmiş, (Müslim, Zekât, 102) elinin emeğiyle geçinme imkânı varken dilenenlerin, özellikle mal biriktirmek için avuç açıp isteyenlerin aslında cehennem ateşi talep ettikleri bildirilmiş, (Müslim, Zekât, 105) bunların dünyada yüzsüzlük ederek dilenmelerine karşılık ahirette yüz etleri soyulmuş olarak Allah’ın huzuruna çıkacakları ifade olunmuştur.  (Buhârî, zekât, 52; Müslim, zekât, 103, 104) İnsanlar da dâhil olmak üzere bütün canlıların rızkının Allah tarafından verileceği (Hûd, 11/6) bilincinde olan bir Müslüman dilencilik yapamaz, yapmamalıdır.