40,2607$% 0.13
46,7252€% 0.08
53,9495£% 0.21
4.320,96%0,56
3.334,69%0,33
10.219,40%-0,06
İnsanın en temel ihtiyacı, sadece fizyolojik ya da maddi değildir.
Asıl eksiklik, sevgiyle bütünleşme arzusudur.
Gönüller, sevgiyle temas ettikleri ölçüde gerçek insan olma mertebesine yaklaşır.
Bu temas, sadece duygusal bir yönelim değil, aynı zamanda ontolojik bir uyanıştır.
Sevgi solundukça, gönüller genişler, ruh derinleşir, insan kendisini ve varlığı çok daha derin bir boyutta idrak eder.
Sevgiyle yoğrulmuş bir insan, sadece kendi iç âleminde değil, çevresinde de bir cazibe merkezi hâline gelir.
Bu kişi, varlığın her köşesine muhabbet halkaları gönderir; bu halkalar genişledikçe evrenselleşir, sonsuzluğa uzanır.
“O’ndan ötürü” diyerek çevresine iltifat ve muhabbet yağdıran bir insan, zamanla aranan ve özlenen bir sima hâline gelir.
Sevgi, modern bir icat değil; varoluşla yaşıt bir hakikattir.
O, insanoğlunun ilk duyduğu melodi, içinde beşik gibi sallandığı ilk duygusal kucaktır.
Bizler bugün bu hakikati farklı bir dille, belki yeni bir ifade tarzıyla yeniden dillendiriyoruz.
Ancak özü, öteden beri aynı: Sevgi, insanı inşa eden ilk temel, ilk kudrettir.
Bugün bizler, eski bir nağmenin yeni bir usûlünü, sevginin bilinen sözlerini başka bir telaffuzla tekrar etmeye çalışıyoruz.
Nefretin, kin ve öfkenin kol gezdiği bir çağda, sevginin yumuşatıcı sesine olan ihtiyaç daha da artmaktadır.
Kim bilir, bu melodiyi bizden sonra da nice yürekler yeni bestelerle dillendirecek, çevrelerine ışıklar saçacak, kalplere umut serpeceklerdir.
İnsan bir kere sevginin “sehl-i mümtenî” yoluna girdi mi, artık hiçbir şey eskisi gibi kalmaz.
Başkalarının geçilemez sandığı uçurumları, kin ve nefretten örülü dağları aşar.
Kandan ve irinden denizleri geçer, barış ve huzur iklimlerine ulaşır.
Sevgi, ruhu incelten, kalbi yumuşatan, insanı gerçek anlamda “insan” kılan en büyük güçtür.
Bu yolda yürüyenler için hayat, kuş yuvaları kadar sıcak, anne kucağı kadar emniyetli olur.
Zira sevgi, korkunun panzehiri; öfkenin ilacı; yalnızlığın yegâne çaresidir.
Sevgiyle yaşayanlar, sadece kendileri için değil, çevreleri için de bir esenlik vesilesi hâline gelirler.
Sevgi, insanı insan yapan sırların kapısıdır.
Bu kapı aralandığında, hem ferdî hem de toplumsal düzeyde huzur, barış ve güzellik hâkim olur.
Sevgiyle beslenen gönüller, sadece bugünü değil, ebediyeti de koklarlar.
Çünkü sevgi, sadece duygusal bir eğilim değil; aynı zamanda insanı sonsuzluğa hazırlayan ilahi bir terbiyedir.
Bugün yeryüzünün her zamankinden fazla sevgiye ihtiyacı vardır.
Kin, nefret ve kutuplaşmanın hâkim olduğu bir dünyada; sevgiyle konuşmak, sevgiyle bakmak ve sevgiyle yaşamak, insan kalmanın en temel şartıdır.
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.