0

BEĞENDİM

0

Vefa: Sadakatin ve Sevginin Asıl Sınavı

Vefanın Manası

Vefa, “sevgiyi sürdürme, dostluk bağlılığı ve sadakat” anlamına gelen kadim bir kelimedir. İnsanoğlunun en kıymetli hasletlerinden biri olan vefa, sözde değil, özde yaşanması gereken bir ahlaki değerdir. Hayatın her safhasında vefalı bir duruş, insanı hem yüceltir hem de gerçek dostlukların kapısını açar.

Vefasızlık ise, bu güzel hasletin zıttı olarak; sevgisizliği, ilgisizliği, bencilliği ve nankörlüğü beraberinde getirir. Vefasız kişi, dostlukların ve sevginin kıymetini bilmeyen, hakikate sırtını dönen insandır.

Vefa: İnsanda Olması Gereken Güzel Bir Haslet

Bir Müslümanın hayatında vefa, imanın ve güzel ahlakın bir tamamlayıcısıdır. Allah insanı, iman edip salih amellerle sözünü tutacak, güven veren bir fıtratta yaratmıştır. Vefasızlık ise bu yaradılış gayesine ters bir davranış biçimidir.

Vefa; tam, içten ve sarsılmaz bir gönül bağlılığıdır. İnsanlar arasındaki en sağlam köprüdür; dostluğu, sevgiyi ve sadakati diri tutar.

Hayata Vefa Penceresinden Bakmak

Vefalı insan, karşılık beklemeden dostlarının, akrabalarının ve sevdiklerinin yanında olmayı görev bilir. Hatta vefasızlığa maruz kalsa dahi, iyiliği elden bırakmaz, gönlünde kin tutmaz. Onun sevgisi şartlı değil, saf ve samimidir.

Vefasız insan ise gönül yoksuludur. Kendine dönük yaşayan, kusur arayan, sevgiden ziyade menfaatle hareket eden bir benmerkezci kişiliktir.

Mevlâna’dan Vefaya Dair Hikmet

Mevlâna Celaleddin-i Rûmî (1207-1273) vefa kavramını şu sözleriyle ne güzel anlatır:

“Yaşam gülmeyi, sevgi hak etmeyi, vefa unutmamayı, dostluk sadık kalmayı bilenler içindir.”

Bu söz, vefanın bir insan hayatındaki olmazsa olmaz ahlaki temel olduğunu gösterir.

Gerçek Bir Vefa Hikâyesi

Hayat, bazen bize vefanın ne demek olduğunu kelimelerden daha güzel anlatır. Bunun için çok bilinen, yürekleri ısıtan bir hikâyeyi hatırlayalım:

Yaşlı bir adam, sokakta yürürken bisikletli bir çocuğun çarpmasıyla hafif şekilde yaralanır. Hastaneye götürülür ve röntgen için bekletilir. Yaşlı adam telaşlı bir ifadeyle röntgen istemediğini söyler; çünkü her sabah kahvaltı yaptığı eşinin yanına, huzurevine yetişmek zorundadır.

Hemşireler eşine haber verebileceklerini söylediklerinde, yaşlı adam eşinin Alzheimer hastası olduğunu, artık kendisini tanımadığını dile getirir. Hayret eden hemşireler, “O sizi tanımıyorsa neden bu zahmete giriyorsunuz?” diye sorar.

Yaşlı adam, yürekten gelen şu cevabı verir:

“Ama ben onun kim olduğunu biliyorum.”

İşte vefa, tam da budur. Kendisini tanımayan, adını bile hatırlamayan bir eşe, her sabah aynı sevgiyle, aynı sadakatle kahvaltıya giden bir adamın halidir.

Vefanın Yaşamdaki Yeri

Vefalı insanların en belirgin özellikleri şunlardır:

• Dostlarına her durumda yardım ederler.
• Verdikleri sözleri tutarlar.
• Zor zamanlarda dostlarının yanında olurlar.
• Yapılan iyilikleri unutmamak, hatırlamak ve karşılığını vermek için gayret ederler.
• Vefasızlara bile iyilik ve hoşgörüyle yaklaşırlar.

Vefa: Sadece İnsanlara Değil, Tüm Yaradan’a Dair

Vefa, yalnızca insan-insan ilişkilerinde değil; Allah’a, peygamberlere, canlılara ve hatta cansız varlıklara karşı da bir sorumluluktur.

Allah’a vefa, imanımızın ve kulluğumuzun bir göstergesidir. Peygamber Efendimiz’e vefa, sünnetini yaşamakla olur. İnsanlara, doğaya, hayvanlara ve eşyalara vefa ise hayatın her alanında sevgi ve saygıyı esas almakla mümkündür.

Vefalı Nesiller Yetiştirmek

Vefa, karakterin ve kişiliğin en sağlam taşlarından biridir. Çocuklukta öğrenilir, aile ortamında şekillenir. Anne ve babaların, çocuklarına en güzel mirası; vefa duygusunu öğretmeleri ve örnek olmalarıdır.

Aile içinde vefalı bir iletişim, çocukların vefalı bireyler olarak büyümelerine vesile olur. Sevgi, saygı, yardımlaşma ve minnettarlık duyguları, vefanın temelleridir.

En önemlisi ise, Allah’a karşı vefalı bir kalp yetiştirmek… Çünkü Allah’a vefalı olan, yaratılmış tüm varlıklara vefalı olur.

Son Söz: Vefa Bir İnsanlık Onurudur

Vefa, kişinin dostlarına, ailesine, milletine, geçmişine, inancına, hatta yaşadığı toprağa ve devlete olan sadakatidir. İnsana, canlıya ve hatta hatıralara karşı gösterilen zarif bir duruştur.

Vefasızlık ise nankörlüğün bir tezahürüdür; Allah’ın hoş görmediği, insanı manen yoksullaştıran bir tavırdır.

Dileğimiz odur ki; sözümüzde, dostluğumuzda, sevgimizde ve dualarımızda vefalı olalım. Vefalı bir hayat, dünyada huzurun ve ahirette kurtuluşun anahtarıdır.