İman Hakîkati

0

BEĞENDİM

0

“Dinim İslam” diyenlerin ekseriyette olduğu bir ülkede yaşıyoruz. Elhamdulillah. Kuğu zerafetindeki minareler, günde beş defa bizlere Rabbimizi ve ona karşı vazifemizi hatırlatan ezanlar, cuma vaktini ya da ölümün gerçekliğini ilan eden salâlar ve iftarlar, sahurlar, kandil geceleri ve benzerleri…

Fakat sosyal hayatta İslam’ın prensipleriyle bağdaşmayan, acaba nereye gidiyoruz sorusunu sıkça sormamıza sebep olan, cinayet, intihar, rüşvet, aile içi şiddet, zina, tecavüz vs. olayların artması insanı endişeye sevk ediyor.

Neden böyle? Şeklen var olan güzellikler neden bizlerin manevi hayatımızda da kendini göstermiyor?

İman bilindiği üzere tahkiki ve taklidî olmak üzere ikiye ayrılır. Mesela, müslüman bir toplumda dünyaya gelmek, takliden bir imana sahip olmamızda etkilidir. Allah’ı bütün isim ve sıfatlarıyla bilmek ve inanmaksa, bir araştırma ve manevi eğitim sonunda gerçekleşir. Bu şekilde elde edilen bir iman tahkiki iman olarak adlandırılır.

“Nerede olursanız olunuz, Allah sizinledir. ” Hadid Sûresi (57/4)

“Yerde ve gökte hiç bir şey, asla Allah’a gizli kalmaz.” Al’i İmran Sûresi (3/5)

“Doğrusu, senin Rabbin hep gözetlemektedir.” Fecr Sûresi (89/14)

Yukarıda geçen ayetler bize inandığımız Rabbimizin her halimize muttali olduğunu göstermektedir. Yani daima murakabe altındayız. Cenab-ı Allah’ ı isim ve sıfatlarıyla sürekli bir şekilde mütâlâa etmek, O’nun büyüklüğünü, güzelliğini, rahmetini, her şeyi ihata ediciliğini, her şeyden haberi olduğunu vs. bilmemize ve bu bilgide O’nu sevmemize vesile olacaktır. Bu şekilde bilginin içselleşmesi ve bilinçli bir tercihle, gerçek imana yöneliş hayata bakışımızı değiştirecektir.

Bu hayatı bize ahiretimizi kazanma yolunda adeta avans mahiyetinde hediye eden Rabbimizin bizden yapmamızı emrettiği mükellefiyetler, zoraki vazife savma türünden alelacele, şeklen yapılan değil, sevdiğimiz ve bizi seven Rabbimizin sınırsız lütuflarına karşı, istekli, hevesli, en önde koşarak gidilen ibadetler haline gelir. Keza uzak durulması, yapılmaması emredilen kötü davranışlarda O’nun sevgisinden merhametinden, iltifatından uzak kalmamak için terkedilir.

Sevgili Peygamberimiz (s.a.v.), (Ahmet ibn Hanbel Müsned) de bir rivayette şöyle buyurmaktadır. “Allah’ın emir. Ve yasaklarını gözet,O’nu önünde bulursun.

Bolluk içindeyken (emirlerine bağlı kalmakla) sen Allah’ı tanı ki, O’da darlığa düşünce(seni tanımak suretiyle) seni tanısın. Bil ki senin hakkında yazılmamış şey başına gelmez. Sana takdir edilende seni atlayıp (başkalarına) gitmez. Bil ki zafer sabırla , Sevinç üzüntüyle , kolaylıkta zorlukla beraberdir.”

Ayrıca burada Cibril hadisi olarak bilinen hadisi- şerifi de hatırlamakta fayda var. Bilindiği üzere Cebrail( a.s.) kimsenin tanımadığı bir adam şeklinde gelerek, sırasıyla İslam nedir? İman nedir? sorularını sorup cevabını aldıktan sonra, İhsan
nedir? soruyor. Peygamberimiz (s.a.s.)’in cevabı şöyle. “Allah’a O’nu görüyormuşsun gibi ibadet etmendir. Sen O’nu görmüyorsan da O seni mutlaka görüyor.”

İşte İhsan şuuruyla hareket eden bir mü’min, kendini murakabe altına almış olur. Zaten arzulanan mü’min tipi, nefsin her isteğine uymak yerine, Allah rızası eksenli yaşayan, oto kontrole sahip, kaliteli mü’mindir.

Duamız bütün mü’minlerin hakiki imana mazhar olmasıdır. Böyle iç ve dış dengeyi kurabilmiş fertlerden oluşmuş, istikamet üzere bir toplum, hayal değildir.