FATIMA
Babasının annesiydi Fatıma,
Nübüvvet ağacının en nadide meyvesiydi.
Ve dalları cennet bahçesine uzanan meyvelerin hayat kaynağı olan çekirdeğiydi…
Haticenin kâinatın en Sevgilisine sunduğu cennet kokulu çiçeğiydi…
Annesinin babasına emaneti, babasının Haticesinden kalan gözbebeğiydi…
O Fatıma ki, kıyamete kadar gelecek annelerin başöğretmeniydi…
Cahiliye karanlıklarında parlamış ve sonsuzluğa uzanan hemcinslerinin başimamesiydi…
Gözüne namahrem bakışın, eline haram dokunuşun değmediği iffet abidesiydi…
Ve izzet, haysiyet ve namusunu koruyanların en ışıltılı örneğiydi…
O Peygamberin kızı ama ümmetin annesiydi…