İslam Peygamber’i Hz. Muhammed (as) dinin hayat içinde yaşanma şeklini Ashâb’ına gösteriyor ve fiilen uyguluyordu. Ancak daha önce de ifade ettiğimiz gibi toplum alabildiğine insani hak ve değerlerden uzaklaşmış bulunuyordu. Vahiy her nazil oluşunda yeni mükellefiyetler getiriyor ve Hz. Peygamber’e (as) bu yeni mesajların uygulanma ve tatbik sancısı çöküyordu. O (as) bi’setten önce bile cahiliyenin hiçbir pisliğine bulaşmamış, Allah’ın (cc) korumasında bulunmuştu. Putlar adına düzenlenen ziyafetlere katılmamış, yemeklerini yememiştir.  Ama hizmet götürdüğü toplum zamanın sıkıntılarına, kötü alışkanlıklarına maruz kalmıştı. Şan, şöhret ve kabile intisabı onlarda önemli idi. Çıkar uğruna adam öldürmek çok basitti. Dini hassasiyet, çıkar uğruna kendi putlarına tapma ve Kâbe’nin vazifelerini üslenmekten ibaretti.  Bu denli yozlaşmış bir topluma dini anlatmak, alışkanlıklarını bıraktırmak ve yeni mesajın mükellefiyetlerini kabullendirmek zor olmaktaydı.

            
İşte bu şartlardaki bir topluma Hz. Peygamber (sav) İslam’ı tebliğ edecek ve onlardan; dini duyguları çok yüksek ve hassas, kul hakkı yemeyen sevgi atmosferinin eşsiz yıldızlarını yetiştirecektir. Başta Ehl-i Beyt olmak üzere bütün Ashâb, helal haram hususunda hassas bir toplum olarak Hz. Peygamber’in (sav) terbiyesinde yetişmiştir. Hz. Peygamber’in (sav) ev halkından başlayan bu hassasiyet bu gün bize ulaşan helal haram anlayışının kaynağıdır.

            
Ehl-i Beyt için sadaka/zekât mallarından istifadeyi Hz. Peygamber (sav) yasaklamıştır. Ve bunun tatbikindeki hassasiyeti bizzat kendisinin uyguladığını şu vaka münasebetiyle öğreniyoruz.  Hz. Ebu Hureyre (ra) şöyle anlatıyor: “Hurma toplama mevsiminde Hz. Peygamber’e (as) hurmalar getirilirdi. Kimileri kendisi getirir kimileri gönderirdi. Bu hurmalar bir harman, bir tınas olurdu. Bir keresinde Hz. Hasan, Hz. Hüseyin (ra) bu hurmalarla oynarken çocuklardan birisi, (Hz. Hasan ra.) birden bu hurmalardan bir tanesini ağzına koydu.  Hz. Peygamber (sav) çocuğa şöyle bir baktı. Zeki çocuk hemen ağzındaki hurmayı çıkardı. Sonra Hz. Peygamber (sav) :  “Sen Muhammed Ehl-i Beyt’inin sadaka yemediklerini bilmez misin?” buyurdu.   Hz. Peygamber’in (sav) Hz. Hasan’a bakmasıyla onun hurmayı ağzından çıkarması çok hızlı geliştiğine göre; bu hususta tembihli olduklarını, Hz. Peygamber’in (sav) hatırlatması ile hemen tekrar hatırladığını anlıyoruz. Demek Peygamber hanesinde daimi bir eğitim vardı. Bu hadisenin benzeri bir kere de Hz. Hüseyin (ra) ile ilgili olmuştur. O da rafta bulunan bir hurmayı öyle ağzına atıverince Hz. Peygamber (sav) tarafından ikaz edilmiştir. “At onu! Çünkü sadaka yemek bize helal değildir.” buyurmuştur.  

            
Aile hayatı ortamında eğitimin ne kadar önemli olduğunu izah adına verdiğimiz bu örneklerin daha onlarcasını Hz. Peygamber’in (sav) uygulamaları içinde bulabiliriz. Çocuğun ilk eğitim yeri ailedir. Bu mükellefiyetten hiçbir gerekçe ve kaçamak ifadelerle kurtulamayız. Bahanelerin arkasına sığınarak neslimizi ihmal etmemiz geleceğimize ehemmiyet vermemektir.

Almanya vize başvuru Amaçları

            
İnançlı, dirayetli ve bilinçli nesiller yetiştirme niyazıyla.