Gönlümü yakan genç

0

BEĞENDİM

0

Bir dolmuşta yaşları 15 civarında 10-15 gencin yolcularla diyaloğu dikkatimi çekti. Hep beraber dolmuşa binmişlerdi ve antrenman için spor salonuna gittiklerini söylüyorlardı. Kıyafetlerinden pek de varlıklı ailelerin çocukları olmadıkları belliydi. Bazıları ise ellerinde kimbilir ne zorluklarla veya okuldan arta kalan zamanlarında çalışıp biriktirdikleri paralarla aldıkları son model cep telefonlarıyla müzik dinliyor; oyun oynuyordu. Bir teyze, herkesin duyabileceği bir sesle “okuyun çocuğum okumayıp ne yapacaksınız” minvalinde sözler söylüyordu.

Dolmuşta olan herkes de bu diyalogları ister istemez dinliyordu. Gençlerden en çok konuşanı “boş versene teyze okuyup da ne olacak okuyan da ölecek okumayan da” dedi. Teyze biraz da kızgın ses tonuyla nasihatler yağdırdı ama gençler gizli gizli gülüyor birbirlerine kaş göz işaretleri yapıyordu. Biri, diyalog uzayınca “bu hayat beni sıkıyor çok sıkıyor, çok bunalıyorum bir manası yokki bu hayatın” dedi ve birkaçı da onu teyid eder mahiyette sözler söylediler.

Üzüldüm ve sadece üzüldüm bu sözlerine o pırıl pırıl gençlerin. Daha hayata yeni başlayan dünyanın var olduğunu yeni yeni öğrenen bu gençleri neden hayat bu kadar bunaltır ve sıkardı ki?
İnsanın var oluş gayesini bilmeden yaşaması ne acı. Aklıma beyan Sultanı’nın (aleyhissalatu vesselam) o muhteşem hadisi geldi.

O Güzeller Güzeli insanlığın iftihar tablosu; “Başka bir gölgenin bulunmadığı Kıyamet gününde Allah Teala, yedi grup insanı, arşının gölgesinde barındıracaktır” buyurur ve o yedi sınıfı şöyle sıralar;
– Adil devlet başkanı, Rabbine kulluk ederek temiz bir hayat içinde serpilip büyüyen genç, kalbi mescitlere bağlı Müslüman, birbirlerini Allah için sevip buluşmaları da ayrılmaları da Allah için olan iki insan, güzel ve mevki sahibi bir kadının beraber olma isteğine “Ben Allah’tan korkarım” diye yaklaşmayan yiğit, sağ elinin verdiğini sol elinin bilemeyeceği kadar gizli sadaka veren kimse,tenhada Allah’ı anıp göz yaşı döken kişi.” (1)

Bu hadis-i şerifte beni en çok mutlu eden işte o ikinci sırada sayılan “Rabbine kulluk ederek temiz bir hayat içinde serpilip büyüyen genç”tir ifadesidir. Ne güzel bir müjde !

Ne mutlu o gençlere ki Rabbinin rızasını kazanmak uğruna nefsinin arzularının en şiddetli olduğu zamanlarda kendi nefsini Allah’a satar karşılığı cennet olmak üzere. Yaşıtları ruhi bunalımlara düşüp kendini maddi ve manevi bir takım müksiratla avuturken o belki bir rahlenin başında 24 saatin 18’inde ezeli ve ebedi kelamı hıfz ediyordur. Belki bir mescid kuşudur her fırsatta namazını cemaatle kılmak için cami avlularını aşındıran. Belki kimsenin gitmediği yerlere gidip nam-ı celili Muhammedi’nin şehbal açması için anadan, yardan, serden vazgeçiyordur. Belki bir kişinin imanını kurtarma uğruna uykuları kaçıyordur. Belki dünyevi ilimlerin bu kadar revaç bulduğu zamanlarda o sırf Rabbinin rızası için Kur’ani ilimleri tahsil ediyordur.

Yaşıtları haram sevdalarla sarmaş dolaş olurken o gözlerinin harama açılmasına bile tahammül edemeyecek derecede başı yerde, gönlü ebed sevgilisinde hassas yaşıyordur. Belki yaşıtları tesettür nedir bilmeden alabildiğince açılıp saçılırken o sımsıcak yaz gününde Rabbini memnun etmek için tesettüründen asla taviz vermiyordur. Günahın her taraftan oluk oluk aktığı ahir vakitlerde Yaratan’ın rızası için vazgeçer canından da varlığından da.

Gençlik geri gelmez bir sermaye. Hastalıktan önceki sağlık gibi, dar vakitten evvelki boş vakit gibi, fakirlikten evvelki zenginlik gibi, ölmeden evvelki ömür gibi…Sahipken kıymeti bilinmeli, yoksa ah etmek nafile gidenin ardından.

Fitne ateşi hanelerimize sokaklarımıza, şehirlerimize topraklarımıza düşmüşse bizim umudumuz olan gençlik umutsuz olmamalı, hayattan bıkmamalı. Okullar, modern bilimler, teknoloji, hayatın çıkmaz sokaklarındaki nefsi bir mıknatıs gibi cezbeden günlük hevesatlar onlara ahlakı ve erdemi sunamaz, kalbine Allah’ı yerleştiremez. Vicdanda ve fıtratta var olan muhabbetullah onlarda ancak onlara üsve-i hasene olacak insanlarla hayat bulacaktır. Bu anne baba, hoca sevdiği kişiler eliyle olacak ve ruhlarında ebed ve edep onlara önderlik edecek tek insan olan Rasulullah’ın tanıtılmasıyla ve yaşanmasıyla ikame edilecektir.

Anneler, babalar, öğretmenler, hocalar, üstadlar, şeyler, dervişler, alimler, din görevlileri, din gönüllüleri ne duruyoruz. Yangın var içine evladın düşmüş yanıyor sana çelme takmışlar ne çıkar tulumbanı al yetiş. Zira bu yangın senin kalbinin yangınıyla sönecek, senin kalbin yanmazsa evladın yanacak. Koş yetiş n’olur…!!!
1- (Buhari, Ezan 36, Zekat 16, Rikak 24, Hudüd 19; Müslim, Zekat 91. Tirmizî, Zühd 53; Nesaî, Kudat 2)