“Gelen gider, Konana göçer. ” der Alvarlı Efe Hazretleri. Ramazan geldi ve gitti. Peki bizde ,Ramazandan geriye ne kaldı ?

Ramazan bize, önce Cenab – ı Hakkın nimetlerine baktırdı. Gördük ki ;Allah ( cc) sınırsız nimetlerini nev-i beşere zemin yüzünde neşretmiş. İhtiyacımız olan vitaminleri rızıklar içine yerleştirmiş. İhtiyacın kadar, ihtiyacın olan mevsimde gönderiveriyor. Baharda kiraz; yazda karpuz; kışta portakal gibi.

Bir ağacı fabrika yapıp kirazı sana takdim eden Allah ( cc ) senden ne istiyor? Önümüze serilen kâinat sofrasının sahibi benden ne istiyor? Bu nimetleri önüme sermekteki maksadı nedir?

En basit ihsanlara pek çok hürmet ve teşekkür ediyoruz. Ya hayatıyetimizi devam ettirmemiz için ne ihtiyacımız varsa gideriveren Zat’ a şükretmek gerekmez mi?

Şükür nimetin kimden geldiğini bilmek, nimetin kıymetini takdir etmek ve o nimete ihtiyacımızı hissetmek ile olur. İşte Ramazan bize şükrün anahtarını verdi ve gitti.

Ve Ramazan nefsi emaremize çok önemli dersler verdi. Biliyorsunuz nefsi emmare için Bediüzzaman şöyle der : “insan cibbiliyeti ve fıtratı hasebiyle nefsini sever. Belki evvela bizzat yalnız Zatını sever. Başka her şeyi nefsine feda eder. ( 26.söz) Kendini medh eder. Kusurları kabul etmez. Hatta nefsi emmare kendini beğenir. İşte nefsi emmare insanı Allah için değil halk için, halkın teveccühü için çalıştırır. Hani bir hak dostu hep en ön safta namaz kılarmış. Belki 20 yıl hep birinci safta namaz kılmış. Bir gün namaza geç kalmış. Arka saflarda yer tutunca ,insanlar bana ne diyordur şimdi diye mahcup olmuş, iç geçirmiş. Sonra birden kendi kendine “yazık bana. Demekki ben 20 yıldır birinci safta Allah için değil de Halk için durmuşum” demiş. Ve kıldığı namazları kaza etmiş.

İşte Ramazan’da oruç ile nefsi emareye kendi kendinin maliki olmadığını, hür değil abd olduğu dersini verilmiştir. Esasen nefsi emareyi asıl terbiye eden şey aç kalması değil, hürriyetinin elinden alınmasıdır. Çünkü nefis kendini hür ve serbest ister. Öyle telakki eder. Oruç ise o hürriyetini elinden alır. Evet Allah (cc) hakiki kul olan nefislere kulluktan kurtulur.İşte Ramazan geldi nefsi emaremize öğretti ki sen kendine malik değil memluksün. Hür değil abdsin.

Almanya vize başvuru Amaçları

Ramazan, nefsi emareye “ey nefis sen acizsin Allah(cc) kadirdir, ey nefs sen fakirsin Allah (cc) ganidir.” Diye ders verdi.

Ve Ramazan,’Nefsini bilen,Rabbini bilir’ sırrınca insana kendini yeniden hatırlattı. Nefsin gafletinden bizi yeniden uyandırdı. Açlık ile midemizdeki ihtiyacımızı bize hatırlattı. Vücudumuzun ne kadar zayıf ve çürük ,muhtaç olduğunu gösterdi. Ve anladıkki , bizim varlığımız kendimizden değil, Halıkı Rahimin inayeti iledir.. Ve Rabbimizi hatırladık.O cc teveccüh ettik.

Tirmizi de geçen şu Hadisi şerif: ‘’Kıyamet günü kul huzuru ilahiyeye getirilir.Yüce Allah cc :Ben sana kulak,göz ,mal ve evlat vermedim mi?Sana hayvanları ve ekini musahhar kılmadımmı ? Seni bunlara baş olmak ,onlardan istifade etmek üzere serbest bırakmadımmı ? Acaba ,benimle bu günkü şu karşılaşmanı hiç düşündünmü ? diye sorar.Kul hayır .deyince öyleyse bu günde ben seni unutacağım.Tıpkı senin dünyada beni unuttuğun gibi.’’ Buyuracak.
وَلاَ تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللهَ فَاَنْسٰيهُمْ اَنْفُسَهُمْ

Allah’ı unutanlar gibi olmayın ki, Allah da onlara kendi nefislerini unutturmuştur. (Haşir Sûresi, 59:19)
Ramazanı Şerif bu ayeti bize bir kere daha hatırlattı.İnşallah Allah’ı unutanlar gibi olmayız.
Gerçek saadet, Allahın varlığını her daim duyarak yaşamaktır.Kim Allaha güvenirse Allah ona yeter.Vesselam..