Hani çocukken oynadığımız evcilik oyunları vardı… Kızlar anne veya kız çocuğu olur, erkeler de baba ya da erkek çocuk olurdu. Yapmacık enstrümanlarla ev idame ettirilir, yalandan ocak tüter, yemek pişer, çay demlenir, fincan ve tabaklarda sunumlar yapılır ve olmayan şeyler tüketilirdi. Mutluluğun resmi çizilir ama gerçekte ne olduğu pek de bilinmezdi. Zeka ve idrak seviyesi henüz iptidai seviyede olduğu için, evlilik ve mutluluk bu kadar basit sanılırdı. Hep güzellikler ve muhabbet vardı. Hepsi varsayım, hepsi hayaldi. Ne gerçek bir ev vardı ne de bir birliktelik… Hepsi çocuksu hayaller ve varsayımlardı.

Gel gelelim büyüdük. Gerçeklerle yüzleştik. Hayatın bir evcilik oyunu olmadığını anlayalı çok oldu. Ama halen anlayamadığımız o kadar çok şey var ki!

**Din** diye öğrendiğimiz,** İslam** olarak bildiğimiz, **İman** olarak hissettiğimiz o gerçek üstü gerçeğin anlamını kavrayamadık. Tabir caizse, din ve dindarlık bakımından evcilik oyunu aşamasından bir türlü gerçek** Müslümanlık** aşamasına geçemedik. Gerçek bir aile düzeniyle evcilik oyunu ne kadar farklıysa, bizim İslamcılık oyunumuzla gerçek İslam’ın o kadar farklı olduğunu çözemedik.

İsterseniz beş maddede evlilik  ile evcilik oyunu kıyaslaması bağlamında, İslam ile **İslamcılık **anlayışını müzakere edelim.

1- Evlilikte duygusal güçlü bağlar, mantık ve emek varken, evcilik oyununda sembolik oyuncaklar, sahte ilişkiler ve roller vardır. Bunun gibi, İslam’da tam özümsenmiş bir iman ve idrak ile beraber gerek ferdi, gerekse toplumsal ciddi sorumluluklar varken, İslamcılık’ta sembolik ögelerin gölgesinde kalmış şekilsel, taassubi ve ilkel bir aidiyet anlayışı vardır.

2- Evlilikte kalıcı birliktelikler, sahiplenme, gereğini yapma ve sabit roller varken evcilik oyununda geçici birliktelikler ve sahte roller vardır. Bunun gibi, İslam’da tam bir aidiyet ve ne olursa olsun hak ve doğrudan yana olma varken, islamcılık’ta görüntüde bir birlik varken, gerçekte çatışma, menfaat kavgası ve fikir ayrılıkları sebebiyle ciddi kopmalar vardır.

Almanya vize başvuru Amaçları

3- Evlilikte aile bireyleri olduğu gibi kabul edilip hep iyilikleri düşünülürken, evcilik oyununda rolünü iyi yapmayan oyun dışı kalır. Bunun gibi, İslam’da kardeşlik anlayışı ve farklılıklara rağmen birlikte yaşama bilinci vardır. Ayrıca, İslam’ın özü şefkattir ve tüm insanları kurtarma arzusu vardır. İslamcılık’ta ise koşulsuz biat ve kendin gibi olmayanı tasfiye edip harcama vardır. Ayrıca, değil gayri müslime, kendin gibi olmayan Müslümana karşı bile nefret ve saldırı vardır.

4- Evlilikte ciddi yükümlülük ve tahammül varken, evcilik oyununda sorumluluk olmadığı gibi, canı sıkılan oyunu terkeder. Bunun  gibi, İslam’da kulluğun getirdiği ahlaki, insani ve imani sorumluluklar varken, İslamcılık’ta tarafını belli edip bazı şekilleri tamamlamak yeterlidir.

5- Evlilikte iyi ve kötü günde, dünyada ve ahirette birlikte olma varken, evcilik oyununda sadece geçici ve güzelliklere dayanan eğlence vardır. Bunun gibi, İslam dünyadan ziyade ahirete bakar, ahiret inancı ve **Allah** korkusundan beslenir. Ayrıca, bir sonraki nesillerin imanlarının kurtarılması endişesiyle uzun vadeli hesapları vardır, sabır ve tahammül ister. İslamcılık’ta ise ahiret inancı neredeyse yoktur ve dünyadaki aidiyet hissi ve tatminden beslenen basit bir dünyevi sistemdir. Dünyada tahakkümü ve iktidarı hedeflemekten başka gayesi yoktur.

Kısaca özetlemeye çalıştığımız gibi, evlilik ve evcilik oyunu ne kadar farklıysa, İslam ve İslamcılık da o kadar biri birinden farklıdır. Umarız ki, evcilik oyunundan evlilik aşamasına geçebildiğimiz gibi, bir an önce İslamcılık aşamasından **Müslümanlık** safhasına geçeriz. Yoksa uyandığımızda iş işten çoktan geçmiş olacak.