Derviş ve Dergah (2)

0

BEĞENDİM

0

Kırgındı derviş yine
Buruktu gönlü…
Yorulmuştu umutları
Hissettirmemeye çalışıyordu duygularını,
İçine akıtmıştı göz yaşlarını
Ahde vefa gösterdi. ..
Zamanında geldi vuslata
Sessizdi ,bilmiyordu dergahtaki yerini
Sanki biraz affedemiyordu..,
Süzgün gözleri
Bütün suç dergahındı
Zaten derviş ,sadık-i ekber olarak bilinirdi
Günü, vakti gelince, hırka bürünür
Mühleti dolunca, gonca gibi görünürdü
Vefalıydı , dosttu, candı canandı…
Gönlü hoş, yüzü gülendi
Bir sedası vardı, dergahı inleten
Gerçi, hiç gülbeng okumamıştı
Ama dergah onu hep dinlerdi,
Gah hülyalarda gah rüyalarda
Aslında derviş dergahtaki yerinin yüce olduğunu biliyordu
Ama gönül bu ya , sevgiden olsa gerek ,soruyordu
Dergah hep sessizdi. ..
Bazen içlenir. …
Bazen sevdalara dalardı. ..
Anlatamadı dervişe olan tutkusunu,
Bir kaç gün ayrı kalmıştı ya dervişten
Kuru kalmıştı her şey
Ruhu daralmış ,canı alınmıştı sanki
Şimdi günlerden sonra. …

Aslında bu ayrılık ona yıl gibi gelmişti. ..
Anlatamazdı elbette. ….
Belki de derviş anlayamazdı anlamak mi istemiyordu ?
İlk gördüğünde ona bir sarılmak…
Varlığını iliklerine kadar hissetmek
Kokusunu ciğerlerine çekip.
Canımdan bir parçasın, demek istiyordu…….
Fırsat vermedi derviş…….
Ayrılık ona da mi yıl gibi gelmişti ne….
Sadece soğuk bir Merhaba…
Dergah bu bir soğuk tokat mi ,dedi.
Aslında tokat yoktu ama, hava mi ne soğuktu
Sonra çekildi dergah gönlüne
Usulca baktı biraz önüne…
Ne de olsa seviyordu, istiyordu
Birden diline bir beyit geldi…
Kimindi bilmiyordu ama, Söylüyordu.
“-Gelse cemalinden safa yahut celalinden vefa
-İkisi de cana safa lütfünde hoş kahrında hoş”
Sonra dervişe ilk duygularını hatırladı
Yine bu beyitle anlatmıştı ona hissettiklerini,
Kaderin tecellisi miydi neydi ?
Yine aynı beyit aşkını kat be kat artırarak anlatıyordu
…….
Bir ara dervişe sordu:
Özledin mi dergahı?
Suskundu derviş. …
Sevgi bitmiş miydi kalpte
Derviş. Kalbini yokladı. …
Seviyordu hasından
Neden deyip. …
Atamıyordu kafasından
Bir müddet düşündü derviş..
Sevgi sonsuzdu ama ince bir sizi…..
Neden sonra …
Seviyorum , dedi.
Sonra …
Sessizce ayrıldı dergahtan
Seviyordu, özlüyordu
Seviliyordu, özleniyordu
Bunu kalbide, dergahta biliyordu. …
Kalbinde umut ışıkları yüzünde gülücükler
Ayrılmıştı artık mutlulukla özlemin ortasında ….
Nasıl bir duygu ise anlatamadı,
Anlayamadı ,sessizce yutkundu. …