Dertli Şair

“Yıllar geçiyor ki, ya Muhammed
Aylar bize hep Muharrem oldu!
Akşam ne güneşli bir geceydi
Eyvah, o da leyl-I matem oldu!”

Hz Muhammed’in (SAV)’’ Cennet gençlerinin efendisini görmek isteyen Hüseyin’e baksın diye anlattığı torunu Hz Hüseyin, Muharrem ayında katledildi. Bu talihsiz olay İslam aleminde derin yaralar açtı.Aradan asırlar geçti ama kalplerdeki acısı hiç dinmedi. Mehmet Akif de döneminin sıkıntılarını anlatmak için bu talihsiz olaya telmih de bulunur. Lakin bu sıkıntılar ıstıraplar o kadar çoktur ki Muharrem ayının acısı bütün aylara sinmiştir.İmparatorluğun semasını öyle kara bulutlar kaplamıştır ki ufuklar asırlarca aydınlık nedir hiç bilmemiştir.Yıkılışlar sanki Akif’i çıldırtmak için anlaşmış; köy, kasaba, şehir derken bütün bir Balkanlar elden çıkmıştır. Hele o ata diyarı Arnavutluk’un elden çıkması Akif’i büsbütün kahreder.

Üç beyinsiz kafanın derdine üç milyon halk
Bak nasıl davranıyor?Kalk,baba, kabrinden kalk!
Diriler koşmadı imdadına sen bari yetis…
Arnavutluk yanıyor… Hem bu sefer müthiş!

Yazık ki yazıklar ki ne Arnavutluk’un ne Bosna’nın ne de bütün bir Balkan yarımadasının imdadına koşan olmayacaktır.Koca Balkanlar kanlı ovalarla, vefasız Kosovalılarla dolacaktır.Binlerce şehidin sarığı yerlere serilecek, milletlere meydan okuyan kavm-i necipten, meydanlarda tek bir kişi kalmayacaktır. Bütün bunların acısı bir yüreğe sığar mı veya bu acıları sığdırmak için kaç yürek lazım? Akif çaresiz haykırır:

‘’Gitme ey yolcu beraber oturup ağlaşalım
Elemim bir yüreğin kârı değil paylaşalım
Ne yapıp ye’simi kahreyleyeyim bilmem ki?
Öyle dehşetli muhitimde dönen matem ki
Ah!Karşımda vatan namına bir kabristan
Yatıyor şimdi… Nasıl yerlere geçmez insan?
Şu mezarlar ki uzanmış gidiyor,ey yolcu
Nereden başladı yükselmeye bak nerede ucu!’’

Teselli olmak için, elemlerini paylaşmak için, başka yürekler arar.Sahipsiz olan vatanın batacağını bilir batmaması için sahipler arar. Anadolu’yu karış karış dolaşır.Sinesindeki ıstırapları kürsülerde halkla paylaşır.Ve bu halk beyninde çan sesinin ötmemesi için binlerce minarenin ebkem( dilsiz) olmaması için uyanır.Artık yürekler toplu vuracaktır. Allah bu son karakola sonsuz bir bahar indirecektir ve ‘’ Asım’ın nesli’’ ümidine sımsıkı sarılıp namusunu çiğnetmeyecek tir.

Ve sen koca Akif! İslam’ı uyandırmak için haykıran büyük şair! Artık rahat uyu mezarında.Gür hisli, gür imanlı beyinler,dünyanın her tarafında.O muhteşem şiirlerin sadece bu toprakların çocuklarının değil dünyadaki bütün çocukların dudaklarında.