İnsanoğlunun doğası gereği, sürekli ön planda kalma, her yerde söz hakkına sahip olma ve her alanda egosunu tatmin etmek vardır. Fakat bu durum bazen o kadar ileri gider ki dilimizin ayarı kaçar ve ne dediğimizi bilmez bir hal alırız. İfadeler o kadar gelişi güzel kullanılmaya başlanır ve bizi küfre kadar götürür.’’Elimizde değil,a lışkanlık işte, ne olacak ki…’’ gibi bahaneler de bizi kurtaramaz. Çünkü **Müslüman** kişi, uslüp ve tarzını o kadar düzenli ve naif kullanmalı ki tek cümlesinde dahi **Allah **(c.c) ile bağının zarar görmesine izin vermemelidir. Bir **din** aliminden şöyle enfes bir ifade duymuştum.’’Anlattığınız şeylerde,her ne olursa olsun eğer sonucu **Allah** ile irtibatlanmaz ise konuştuğunuz her kelime boştur ve ondan sorumlusunuz.’’ Evet her ne konuda konuşursak konuşalım ifadenin sonucunu Allah’a bağlamaz isek boş konuşmuş oluruz. Her zaman enaniyetten uzaklaşmalı ve bütün işlerde yaratıcıyı ön planda tutmalıyız aksi halde belli bir dönemden sonra egomuz o kadar çok kabarır ki artık bütün işleri kendi şahıslarımızda görmeye başlarız. Üstelik insanları da o günaha sevk etmiş oluruz.
Bazen bir yazı yazar ve karşısına geçip ‘vay be ben ne büyük yazarmışım, bu kadar güzel ifadeyi ne güzel kullanmışım. ‘ dersek **Allah** muhafaza şirk işlemiş ve büyük günaha girmiş oluruz. Oysa ifadeler güzel kullanılmalı fakat kullandıranı unutmadan işi ona bağlamalıyız. Bir ağaç meyve vermez ama biz ifadelerimizde gelişi güzel ağaç ne güzel meyve tutmuş diyemeyiz. **Allah** (c.c) ne güzel yaratmış demek lazım. Bazen de yağmurun yağması, hayvanların bir döngü şeklinde hareket etmeleri ve nesillerin devamı için gereken ihtiyaçlarını bulmalarında kullanılan yanlış ifade şu oluyor.’’ Doğanın kanunu’’ oysa doğa kanun yapmaz o kanunu** Allah** yaratıp doğaya sunmuştur. Bilmeden de veya dalgınlıkla olsa bile şirktir. Kullanılmasında büyük sorun vardır. Onun dışında bazen insanlar kavga eder veya bir konuda ahitleşirler mesele çok basittir ama ‘**Allah** şahidim olsun ki ‘ denir. Veya her konuşmada Allah adına yemin etmek. Bunlar şirk ifade eden konuşmalardır. Uzak durulmalı ve mümkün mertebe dikkat edilmelidir. Bazen iddaya girilip ‘bu iş dediğin gibiyse kafamı kesecem veya Allah belamı versin.’ gibi ifadeler gibi…
Ama en acısı da bizler küfür günahı işlemişken, başkalarına da bizi onayladıkları için aynı günaha girmelerine sebep olabiliriz. Müslüman dikkatli ve ferasetli olmalıdır. Çünkü kullanılan ifadeler basit kelimeler değil ve kendimizi Yaratan’ın yerine koyup öyle ifadelerde bulunmamalıyız. Bizlerde ‘ego,ene ve kibir’ olmadıkça zaten şirk kokan kelimeleri de kullanmayız ama hafizanallah kendimizi birşey zan edip kibirli olursak zaten bu dünyada yeterince günaha girmişiz demektir.