Hayatımızın her karesi kayıt altına alınıyor. Bu kayıt altına almanın mahiyetini tam olarak bilmesek de bu dünyada yaptıklarımızdan ve yapmamız gerekip de yapmadıklarımızın adeta resmi çiziliyor. Bir bakıma hayatı yaşayarak bu resmi biz çiziyoruz. Çizdiğimiz resim, ayeti kerimede ifade edildiği gibi “Ki her kim zerre miktarı bir hayır işlerse onu görecek, her kim zerre kadar hayır işlerse onu görecek” (Zilzal Suresi 99, Ayet:7). Yarın yaptıklarımızla karşılaştığımızda hayretle; “bunları kim yaptı?” dediğimizde, “bu resim sana ait.” diyecekler. Hz. Ali (RA); “İnsan ahiretteki evini bu dünyada inşa eder.” der. **Ahiret**in tarlası olan dünyada tohumları heba etmemek gerekir. Bu resimde bir mutluluk tablosu varsa problem yok, eğer bir hezeyanın ifadesiyse bizim halimiz nice olur. Nazım Hikmet, ressam Abidin Dino’ya; “Bana mutluluğun resmini yapabilir misin?” dediği gibi siz de iki dünya mutluluğunuzun resmini yapabilirsiniz.
Zaten mutluluğunuzun veya mutsuzluğunuzun resmini yapıyorsunuz. Hem de yaşayarak. 

Picasso’nun resimlerini biliriz. İlk gördüğümüzde tuvaldeki bu fırça izleri bize anlamsız gelir. Picasso, yaptığı resimlerde olayları sembollerle ifade etmiştir. Bunun en iyi örneklerinden biri de Guernica tablosudur. Bu tablonun hikayesi bir tradejinin tuvale yansımasıdır. Guernica, İspanya’nın kuzeyinde bir köydür. Yıl 1937, İspanya’da iç savaş yaşanmaktadır. General Francisko Franco’nun taraftarlarına İtalya ve Almanya destek vermektedir. Muhalif grup tarafında yer alan Guernica köyü; Hitlerin başında bulunduğu Alman ve İtalyan uçakları tarafından bombalanır (26 Nisan 1937). Köye yağmur gibi bomba yağar. Bu köyde 1645 kişi öldürülür, yüzlerce evcil hayvan telef olur. Aynı yıl Paris’te Dünya Fuarı düzenlenir. Picasso, İspanyol çadırında sergilenmek üzere, daha önceden siparişini aldığı, 27 metrekare büyüklüğündeki resmi çizmeye başlar. Picasso resmi bitirdiğinde devasa büyüklükte  muhteşem bir sanat eseri ortaya çıkmıştır. Fuar başlar, bir general, bu muhteşem tabloyu gördüğünde, Picasso’ya: “Bu tabloyu siz mi yaptınız?”diye sorar. Picasso bu soruya: Hayır siz yaptınız,  diye cevap verir. Bu general çok sonra bu cevabın ne anlama geldiğini anlar. Bu tablo sembollerle Guernica Köyü’nün, bu generalin de içinde bulunduğu uçaklar tarafından yerle bir edilişini tasvir etmektedir. Bu tabloda kullanılan sembollerle, Guernica’da acı çeken insanları, hayvanları ve harabeye dönmüş evleri görmek mümkündür. Bu tablo, sadece İspanya iç savaşının değil bütün savaşların neden olduğu yıkımın bir sembolü olmuştur. Sanatçılar, toplumların aynasıdır. Mehmet Akif hasta yatağında yatarken: İstiklal Marşı’nı tekrar yazabilir misin, diye sorduklarında; yatağından doğrularak: **Allah** bu millete bir daha İstiklal Marşı yazdırmasın, diye cevap vermiştir. 

Hayat fırçasıyla çizdiğimiz bu tabloya önem verelim. Bizi iki dünyada da mahcup etmeyecek figürler kullanmaya dikkat edelim. Zira hayat yolunda trafik işaretleri var. Bu işaretlere uymadığımız takdirde hesaba çekileceğimizi unutmayalım. Bu dünyada suçumuzu örtebilsek bile, öbür alemde bütün organlarımızın dile gelip yaptıklarımızı bir bir anlatmaya başladığında; ₺aman **Allah**ım bütün bunları ben mi yaptım, feryadını şimdiden duyalım. Bize verilen bu ömrün tekrarı yok. Ve bu kısa ömür çizgisinin mutlaka bir sonu var. İnanmıyorsanız, mezarlara bakabilirsiniz. Onlarda ölmeyecek gibi bu hayatı yaşadılar. Unutmayın! Yarın karşınıza çıkacak bu tabloyu, başka hiç kimse değil siz yapıyorsunuz.      

Almanya vize başvuru Amaçları