Bir nevi vazgeçiştir hafızlık

0

BEĞENDİM

0

Kur’ân’da “hâfız” kavramı tekil ve çoğul şekliyle 28 defa geçmektedir. insanların hayır ve şer, sevap ve günah, iyi ve kötü, doğru ve yanlış bütün inanç, söz, fiil ve davranışlarını amel defterine yazarak koruyan yazıcı meleklere hâfız (târık, 86/4) hâfizin (infitâr, 82/10) ve ırzlarını, namuslarını (nisâ, 4/34; ahzâb, 33/35) koruyan mü’minlere “hâfizîn” ve “hâfizât” denilmiştir.

Kur’ân’da bu kavram, sözlük anlamında insanı bir tehlikeden koruyan (yûsuf, 12/12, 63), gizliyi bilen (yûsuf, 12/81) ve bekçi (mutaffifîn, 83/33) anlamında da kullanılmıştır.

İnsan ne kadar çalışıp gayret ederse etsin, hangi usül ve metodlarla çalışırsa çalışsın, Allah`ın yardım ve lütfu olmadan, altı yüz safyalık bir metnin ezberlenmesi pek kolay değildir. Allah, hafızlığını dilediği kimseye, onu isteme iradesini ve azmini verir ve onu muvaffak kılar. Hafızlığın nasip olduğu bir okurumuzun hatıraları;

Hayaller dünyasında adım adım ilerlemektir, hafızlık. Başında bile imtihanla başlayıp sonuna kadar imtihanla giden bir yol. Aslında bütün hayallerini bir kenara bırakıp nefsinin önüne taş koyarak adım adım Allah’a ulaşmaktır. Bir nevi vazgeçiştir. Uykudan, zevklerinden, aileden, arkadaşlardan fedakarlık etmektir.

Uykudan telaşla uyanıp önce abdest almak için koşup, bütün lavaboların dolu olduğunu görünce ‘Acaba derse yetişebilecek miyim?’ telaşına kapılmaktır. Sonra arkadaşlarına dönüp ‘Hadi çabuk olun! Derse geç kalacağım!’ demektir. Koşa koşa derse inip hatta çoraplarını sınıfta giyinmektir. Ezberini bitirdikten sonra, sayfanı kime dinleteceğini kara kara düşünmektir. ‘Acaba ezberi bitmiş midir?’, ‘beni dinlerse zamanı gider mi?’ diye kardeşini de unutmamaktır.

Bunlar da yetmiyormuş gibi hocasına dersini dinletmek için sıra beklemektir. Hocanın ‘hmm, güzel olmuş’ sözüyle bütün gün ağzı kulaklarında dolaşmaktır, ortalıkta. Dersini veremediğinde ise gece uzun, yastığı taş olur artık hafıza. En huşûlu namazlarını zammı surede çiğ sayfalarını okumaya çalışırken kılar onlar.

Özlem duygusunun zirvesinin  tadına varmaktır, hafızlık. Dört gözle tatili beklemektir. Bir günlük tatili bir yıla denk saymaktır. Kantindeki çikolataların hemen hemen hepsini alıp ‘Ne yapayım çok çalışıyorum’ demektir. Bir süre ezber yapmayıp sonra ezbere başlayınca; aynaya bakıp ‘yüzüme nur gelmiş sanki?’ demektir.   

Sınıfta aile olmaktır. Acılarını, hüzünlerini, mutluluklarını, heyecanlarını paylaştığı kardeş tadında bir aile. Sanki hafızlık bitmiş de aynı yurtta hoca olduklarını hayal edip ‘Biz böyle yapardık, şöyle olurdu, böyle olmazdı. ‘ diye gözlerinde canlandırmaktır. Yeni bir dünya kurup; Aişeler, Fatımalar yetiştirme hayali kurmaktı hafızlık. Bütün imtihanlara Rabb’i için sabretmektir. 

Aşk denilince hafız gelir akla. Kim ezberlemiş ki harfi harfine sevdiğinin uğruna.

Aysel YILDIRIM / Marziye DENİZ