Bilmeyen var mıdır şu fâni dünyada bilinmez.Varsa da bilmiyorum diyemez,Hepsinden ben âlâyım diyen pek çoktur amma,Benim doğrum yanlış mıdır diye düşünmez.Bilenin de bilmeyenin de öğreneceği çok şey vardır elbet.

Kendini bilmeden bilmek,görmeden görmek,duymadan duymak..Bilmek,görmek,duymak..
Hakikati ayırt etmek..
Duymakla olmaz,görmekle bilinmez..
Yaşamaktır aslolan, Hâl dili olan bilir ve bilinir.
Kişi tanımadığına düşmandır evet.Tanımak da aklına gelmez bir müddet.Tanımak saygı duymayı gerektirir de çoklarının işine gelmez.

Tanışarak aşılır yollar,tanıtarak kırılır yargılar.Her bilen birşeyler anlatır amma,katmadıysa anlattıklarını hayatına,üfleyip geçer kulağından,değer ifade etmez.

Söylenebilecek herşey söylendi.yazılacaklarsa yazıldı.Bilmek ve söylemeyi marifet saydık da hayata geçirmeyi bırakıp yollarda kalakaldık.

Bilemedik Marifetullah’a ulaşmanın tanımaktan geçtiğini.Halbuki kişi bilmediğinden uzak durur,bildiğine de tanıdığı ölçüde yakındır.

Bir zaman şehrin birine bir gariban gider.Memleketini bırakıp hiç tanımadığı bir yere gelince haliyle çekingen ve bir o kadar da ürkektir.çok fazla konuşmaz başlarda etrafını ve insanları tanıyabilmek için bir yılı,insanları ve onların kültür değerlerini gözlemlemekle geçer.

Artık benliğini kaybetmeden o insanlara da ters düşmeden tanışıp kaynaşma zamanı gelmiştir.Yine de çok konuşmaz ama elinden geldiğince bildiklerini yaşamaya çalışır,soru sorduklarında anlatır bildiklerini, uyguluyorsa eğer..

Bilir,sözlerin tesirsizliğini yaşamıyorsa,beyhudedir dökülen kelimeler.Çünkü,canı sıkar,ruhu boğar böyle durumlarda..

İnsanlara bakar ki herbiri bir takım doğrular edinmiş kendine.Kimi gitar,kimi keman,kimi ney çalar.Tutturmuşlar bir nağme,kimi öyle kimi böyle derken geçer gider hayat sermayesi de farkedilmez vaktinde.Sorar bir bir; -Ne için bu kadar enstruman ve gürültü,bunların sonu nereye çıkar?

Almanya vize başvuru Amaçları

Herkesin verecek bir cevabı vardır.Kimi terapi der,kimi eğlence,kimi zamanını doldurur kimi öldürür ve hepsine göre doğrudur yaptıkları..

Elbette bu tarz meşguliyetleri olmalı insanlığın ama niyetler gözden geçirilmeli amaç kuru gürültü olmamalı her nağme insanı günaha değil marifetullaha ulaştırmalı.

Birgün dolmuşa bindiğinde yanına bir müzisyen oturur ve başlar hayatını anlatmaya.Babası müslüman, annesi Alman ve kendisi arafta kalmış birtakım doğruları olan bir insan,kilisede müzisyenlik yapmaktadır.Hristiyan mısın dese,olmadığını söyler. Peki neden kilisede çalıyorsun müziğini dese,ne yapayım çok para veriyorlar diye cevap verir.

Sadece para kazanmak mıdır hayatın anlamı,yoksa sonu,sonsuzluğa çıkan bir yolculuk mudur? Bazen yanlışların doğruları götürdüğü, hataların es geçilmediği bir sona doğru yaklaşmakta her an insan.Bu yüzden hayatının her karesini ince eleklerden geçirmeli,süzeklerden süzmeli.Geri dönülmez yollara girmemeli.

Özetle;”Doğruları olmalı insanın fakat doğruları yanlış olmamalı.”Üç günlük dünyada ömür sermayesini iktisatlı kullanmalı.

Nice bilenler gördük başkasına faydası yok.Yaşayanlar gördük bildiklerinden eser yok..