Bizler kutsala, büyüğe hürmetin insaniyetimize kattığı değerleri, bu saygıyla dünya ve ahiretlerini kazananların hikayelerini dinleyerek büyüdük. Kur’ân’ı Kerim ve Sünnet’i seniyyeden öğrendiklerimiz, örf ve adetlerimizde de karşılığını bulunca, dinlemeye doyamadığımız harika tabloların yaşanmaması mümkün değildi aslında. İslam tarihi bu örneklerle dolu.

Osmanlı devletinin kurucusu Osman Gazi, müstakbel kayınpederi Şeyh Edebali’nin evinde misafir. Kendisi için hazırlanmış yatağa duvarda asılı Kuran-ı Kerim’e saygısından dolayı uzanamaz. Sabaha kadar uyanık bekler. Onun bu saygısı belki de altı yüzyıl hüküm sürecek Osmanlı Cihan Devletinin kurucusu olarak anılmasına vesile oldu.

Halife Harun Reşid’in eşi Zübeyde Hatun. Eşarbının altından fırlayan bir kaç tel. Tesettürü gereği gibi yerine getiremediğini düşünüp saçını tamamen kazıtacak kadar müttakî. Hayır hasenât yapmayı çok seven bu annemiz Arafat’a su getirip Mekke’yi ihya etmesiyle meşhur. Vefat ettikten sonra bazı insanlar rüyalarında görerek Allahu Teala’nın kendisine nasıl muamele ettiğini sorarlar. Zübeyde Hatun, Rabbinin ona çok güzel muamele ettiğini, fakat bunun sebebinin zannedildiği gibi Mekke’ye su getirmesi değil, ezan okunurken ezanı dinlemesi ve tekrar etmesi olduğunu söyler. Ezana hürmeti Zübeyde Hatun’a ebedi kazanç olarak geri dönüyor.

Bişr-i Hafî daima içki içen, emir ve yasaklara bihaber bir hayat yaşarken, amcası rüyasından ” Bişr’ i affettik” nidasını duyarak uyanır. Sorar Bişr i Hafi’ye bu günlerde Allah’ın rızasına uygun birşey yapıp yapmadığını sorunca, sarhoşken yerde üzerinde kelime-i tevhid yazan bir kağıt gördüğünü ve ona hürmeten kaldırıp temizlediğini söyler. İşte meşhur Bişr-i Hafî’nin geçmişi böyle.

Bir misalde Ramazan ayı ve oruç tutan komşularına hürmet gösteren bir mecusiden verelim. Ramazan ayında eline ekmeğini almış arkadaşlarıyla oynamak için sokağa çıkmaya hazırlanan çocuğuna” Müslüman komşularımız oruçlu iken, senin elinde onlara göstererek birşeyler yemen doğru değil” der ve engel olur.

Onun bu hareketi rahmet-i ilahiye’yi celbeder, vefatından önce son nefesinde hidayet nasib olur.

Almanya vize başvuru Amaçları

Mubarek Ramazan ayını idrak ettik. Manevi hastalıklarımıza derman , ahiretimiz için son derece kazançlı bir hasat, bedenimize sıhhat, enaniyetin kibrin önüne set, din kardeşimizin haline anlamamız, maddi manevi derdiyle dertlenmemiz, hayır hasenatta bulunmamız için eşşiz bir fırsat…. Öyle bir zaman ki yılda bir kere gecemize bir güneş gibi doğuyor, biz O’nun kıymetini bilemeden geçip gidiyor.

Müslüman bir ülkede orucumuzu tutabilmemiz, mukabelelere, teravihlere gidebilmemiz, yaz Kur’an kurslarında çocuklarımızın dinlerini öğrenebilmeleri büyük nimetler ama bunlar yeterli mi? Çarşı pazara çıktığımızda Ramazan ayının manevi atmosferi bizi sarıp sarmalamıyor, -çocuk değil- genç ihtiyar pek çok insan, ellerinde sigaralar, sular; ağızlarında sakız arz-ı endam ediyorsa, ve bu artık normal karşılanıyorsa ” bu zamanda artık böyle diyerek” boş vermek daha büyük bir mesele değil mi? Ramazan ayına, oruca, saygılı olmak gerekliliğini, bir mecusi kadar bile idrak edemeyen bir toplum, -ama müslüman bir toplum- gerçekten çok acı veriyor.

Belki daha da acı olanı, tesettüre girerek, ben dinimin emir ve yasaklarını önemsiyorum mesajı veren bayanların, dışarıda su içerken, sigara kullanırken, cafelerde, lokantalarda yemek yerken görüntü vermekten çekinmemeleri.

Başkalarından değil ama aynı dünya görüşüne sahip olduğunu kılık kıyafetiyle gösterenlerden bu kadarcık saygıyı beklemeye hakkımız yok mu?