Yarıp Kalbine Mi Baktın?

Bir mahkeme salonuna davet ediliyorum, kimselerin dikkatini çekmeden salonun içine giriyorum sessizce.Bir kenara oturup izlemeye başlıyorum duruşmayı. Kalabalık bir mahkeme salonu. Mahkemeyi izleyen yüzlerce seyirci. Sanık sandalyesinde bir değil, birçok kişi. Sanıklar tek tek sa...

Allah’ım Seni Bulan Neyi Kaybeder, Seni Kaybeden Neyi Bulur?

Sararan yapraklar güz mevsiminin habercisi. Yine müthiş bir deveran var kâinatta. Yazdan kalan muazzam bir sergi, muazzam başka bir sergiye bırakıyor yerini usulca. Sani-i Zülcelal her mevsim kusursuz sanatını sergilediği bir sergi ile lütuflandırıyor kullarını. Göz kamaştırıcı s...

Ümit ve İnkisar

Hayattan lezzet alamaz hale gelmek, eskiden sevdiğin şeylerin artık bir anlam ifade etmemesi, iştahının azalması, hiç bir şey yememe isteği, yorgun bitkin bir beden, gözlerindeki ışığı kaybetmen, ölümü hem arzulaman hem de korkman ‘’hangi amelimle gideceğim.’’ endişesiyle iki bük...

Kendini bilen Rabb’ini bilir

Her yeni gün yeni olayları getiriyordu beraberinde, yeni olaylarla beraber yeni insanları.. Her şey Cenab-ı Hakkın ‘’Kün fe yekün’’(Yasin Süresi 82) demesiyle gerçekleşiyordu. ‘’Ol’’ diyordu Rabbimiz ve oluyordu. Her gelen tıpkı vazifeli bir memur gibi vazifesini eda etmek adına ...

Anne İnleyen Bir Ney

Kainatın mayası sevgiydi, muhabbetti. Sevdiğin için yaratmıştın bizleri Rabbim, sevmeseydin yaratmazdın. Sevgi ile yoğrulmuştu kainat. Sevgi ile yoğrulmuştu insan. Bir oyun ve oyalanmadan ibaret olan, Rabbimin katında sinek kanadı kadar değeri olmayan bu imtihan dünyasında ancak ...

Bir Fırsat Daha

Fecr vakti, gündüzün ilk ışıkları, geceden sonra gelecek gündüzün ilk habercisi. Tıpkı suya, toprağa, havaya düşen cemrelerin kıştan sonra gelecek olan baharın habercisi oldukları gibi. Horozların ötüşü, kuşların cıvıltısı, meltemsi esinti, toprak kokusu ve Ezan-ı Muhammedi’nin y...

Kul Olabiliyor Muyum?

İlk Kalu Bela’da muhatap almıştın bizi. Ruhlarımızın yaratıldığı ilk zaman. “Ben sizin **Rabb**iniz değil miyim?” diye sormuştun. **Secde**ye kapanarak “Evet Rabbimizsin” ( Araf 7/172) demiştik hepimiz. Bize var olmayı teklif etmiştin, biz ise kabul etmişt...