Gül ve Bülbül (3)

0

BEĞENDİM

Mevsim bahardı ,
Yüreklerinde sevda vardı,
Güneşin parıltısıyla uyandı gül
Karşısında gönül paresi bülbül
Mutluydu mesuttu her iki gönül
İki sevdalı kavuşmuştu
Şimdi yeni sevda şarkıları
Umut dolu sevgi dolu
Çoktan çınlamaya başlamıştı
Bülbül hasretle baktı gülün yüzüne
Artık güveniyordu sözüne
Hiç ayrılık olur muydu aşık göze
Antlar yeminler ediyordu
Sadakat üstüne
Neden sonra fark etti gülün rengini
Demek gül kavuşunca bülbülüne
Değişmişti hem ruhu hem rengi
Aşkın közü sönünce içeride
Kızıllık gitmiş solmuştu şimdi
Gün geçtikçe rengi soldu
Sarardı kaldı
Çaresiz bülbül ,…
Koştu yılların çınarı bahçıvana
Nedir bu hal nedir mana
Dedi budur kural, tabiatta
Dünya denieln bu kervanda
Kısacık bir zamanlık bu handa
Kimi saltanat kimi zevala
Her canlı muhakkak son bula
Ne yaşasan hep boşa
Hele gitmiyorsa amelin hoşa
İster figan ister feryat
Çare etmez çırpınmak boşa
Son çare son durak
Her canlı koşarak varacak
Kimi canı kimi cananı soracak
Belki, yüce merhamet
Sevenlere koca bir kapı
Sonsuz meva ,cennet
Katışıksız sevenler girecek
…
Bülbül anladı mevsim bahar
Şimdi döndü gülün yanına
Hissettirmemeye çalıştı
Yüreğinde dinmeyen bir har
Dedi ,üzülme gonca gülüm
Kıştan sonra gelir bahar,
Her baharın sonu var
…
Gülden geldi bir nida;
Dedi gerek yok feryada
Sen fanide arama beka
Sonsuz sevda hudada
Her fani sevginin sonu cüda
Ama şu bir gerçek dünyada
Bakiye bakarsa , baki olur sevda
…
İki yürek yücelmişti inceden
Sadece sevmiştiler niceden
Gündüzler kara mıydı geceden
Kurtuluş yaklaşmıştı usulca
Gül ayrılıyordu hayat denen bilmeceden…
Sadece solda bir sızı inceden….

Gül ve Bülbül (2)

0

BEĞENDİM

Gün yeni umutlar parlaktı
Yeni bir şafak sokmuştu
Yine capcanliydi hayat
Bülbül umitliydi gülden
Hiç siler miydi seven sevdigini gönülden
Güneşin pariltisiyla birden sıçradı yerinden
Hiç düşünmeden tereddütsüz
Gidiyordu gül bahçesine gönlü pürüzsüz
Sanki bir gizli güç kosturuyordu sorgusuz
Soluk soluga yüreğinde türlü umutlar
Sanki gökyüzü bir boşlukta yoktu bulutlar
Seviyorum dedi içinden
Artık dinsin gönlümün harı
Sevda ikliminin yok mudur baharı
Gülüm bir kez gülsün yeter ki eritirim dağı
Sonsuz hasretle , düşünmedi ne dikeni ne harı
Yüreğinde dağıttı bütün Efkarı
….
Bülbülün ah ı efganı Yakmisti gül ün gonlunu
Artık o da ayrılık ateşiyle yanmisti arıyordu bülbül ü
Bir gorumluk lahzaya verirdi ömrünü
Dertli dertli söylüyordu sözünü
Sevmek ateş imiş har imiş yürekleri daglarimis
Gül deyip de geçmeyin , rengi neden al imiş
Bir ateş ki içinde volkan gibi nar imiş
….
Gül hasret ateşiyle yanarken
Bülbül de gülü hasretle aradı
Yoruldu bedeni kıpır kıpır dı yüreği
İçi gecmis baygindi bedeni
Bilmedi nedir nedeni
Yine eski sevda şarkilariyla kaybetti kendini
Hasret özlem yüklü mırıltılar esir etti benliği
Sadece otuyordu bülbül içerden geleni
Bir içli ses duydu gül esir oldu ruhu
Bir aşk mazisi vardı sanki, gözde buğu
İcindeki hasret ateşini dindirecekti
Yakındı bülbül otağı
Gün yeni umutlarla parlaktı
Yeni bir şafak sökmüştü
Yine capcanlıydı hayat
Bülbül ümitliydi gülden
Hiç siler miydi seven sevdigini gönülden
Güneşin pariltisiyla birden Sıçradı yerinden
Hiç düşünmeden…..

Gül kizardikca kızardı yandikca yandı
Sevda bu kolay mı yurekteki olaydı
Her nagmede bülbül andı
Ömür son bahardir sandi
Icindeki aşk gülü bütün gülzara tanıttı
Goncalarda güller bahcevanda tanıdı
Artık o bahçede:
Bir başka gül, bir yanık gönül vardı.
…..
Bülbül dayanamadı ayrılığın elemine.
Son bir ümitle cesaretini topladı
Dedi bakayım sevdicegin yerine
Bütün güzelliğini takinip yüreğine
Gulizara uzaktan baktı ki ne göre
Kipkizil bir gül yanmış yakilmis
Çaresiz bir goncaya sarılmış
Gönül sanki dertliden anlamış
Hasret makamında bir ötüştü başlamış
Bütün hayat durdu hilkat sustu
Bir tek ses, birde semada hasret kokusu
Gül her dem yandı içerden, gelse ölüm artık yoktu korkusu
Bülbül baktı gülün haline
Gül ün hali olmuş bir virane
Hasret şarkıları birden sustu
Bir vaveyladır bütün güller perişan
Bülbül nasıl uçtu Yıldırım gibi hemen
Baktı sevdigi yanmış, suskun Gülistan
Yaklaşınca bülbül sanki gül meydan okudu ölüme
Son bir cesaretle hoş geldin dedi bülbülüne

Gül ile Bülbül

0

BEĞENDİM

Bu sabah erken uyanmıştı
Güzel güzel ötüyordu bülbül
Hiç yoktu derdi tasasi
Yerindeydi neşesi
Şimdi güneş açacaktı gönlünde
Hiç sıkıntı yoktu görünürde
Şimdi iki bahçe sonra Görecekti sevdiği sevdicegi gülü gözüyle
Tıpkı öylede olmuştu
Önce kokusunu hissetti
Sonra narin tenli gülü
Uzaktan severdi incitmesin narini
Kimse anlamasin diye sessizce
Hissettirmeye çalışıyordu kendini
Neden sonra gördü gülün yanında dikeni
Yanyana idi gül ile diken
Bülbül duygularına engel olamadı yoktu fren.
Acı acı ötmeye başladı
İçi yakıyordu her her dem
Artik nerede olduğunu bilmeden
Yanık yanık söyledi içinden
Sanki ümidini kaybetti her şeyden
Bir zaman sonra gül dayanamadı
Yok oluverdi birden
Bülbül neden sonra açtı gözlerini
Gül artık yoktu
Sonra düşündü sözlerini
Yakmıştı seven sevdigini
Nedendir bilmedi ayrılığın nedenini
Sonra sessizce aldı yıkık bedenini
Meçhule doğru yol aldı
Bir zaman sonra düşündü sevdiğini
Dikenler ermişti muradına
Bakiyordular hayatlarının tadına
Şimdi bülbül nerde gül nerde
Gülüyordular inadına
Bülbül can verirdi gül yolunda
Dedi bilmem kimin umrunda
Gül yoktu artık dalında
Kendi gitti resmi kaldı yadinda
Bülbül yeni besteler yaptı gül adına
Düşündü gül erdi mi muradına
Yoksa yangınlar mi var dimağında
Efkarlı efkarlı dolaştı günlerce gül baginda
Hiç bir iz bulamadı anladı kırılmış
Yıkılıp kalmış gül kim bilir
Karlar yagmis dalında
Mutlumuydu sanki otağında
Bülbülü olmayınca kim oter bağında
Gül memnun muydu halinden

O da perişan olmalıydı
Tadı tuzu kalmayıncaya damağında
Anlamisti dikenin oyununu
Aslında o da biliyordu huyunu
Ama yinede paylasirdi dikenle suyunu
Hep bülbül den bekledi bozsun oyunu
Bülbül giremedi gülün bagina
Oysa bakmalydi gül sağına soluna
Sevgi emek ister diyordu gül
Hiç emek görmedi bülbül
Seviyordu derinden
Paramparça olmuştu bülbül
Kırılmış tı en derinden
Son bir cesaretle aradı gülünü
Sanki göze aldı ölümü
Bir ışık buldu gördü bir viranede
Baktı o da kahrediyor kendini hanede
Bir nida Kopmuştu gönlünde
Bütün içli şarkılar sustu
Sadece bülbül dinleniyordu viranede
Bülbül dedi yaniyorsa cigeri
Bir bakışıyla ümit versin
Hayat bulsun yeniden gönlümde
O biran yeri
Silinmissek gönülden
Vefa gelmez gülün teninden
Şimdi sıra gül de idi
Ya bülbül e bir içli bakış
Ya da sessizce aldirmayis
Bülbül bekledi gülden bir hamle
Yoksa çaresiz donecekti eski yerine
Gül ne der bilinmez
Su bir gerçek ki bülbül un gönlünde
Bu kara sevda ya silinir ya silinmez

Gönül Şimdi Nasıl Gülsün

0

BEĞENDİM

Selam kesmiş bütün dostlar
Haber vermez oldu kuşlar
Yar şimdi yaranın ağuşlar
Gönül şimdi nasıl gülsün

Ayrı kaldım her yanımdan
Can eksilir cananımdan
Yürek tüter, kara duman
Gönül şimdi nasıl gülsün

Ölüm olsa sabır haktan
Ayrılık yakar, ıraktan
Bir acı ki sol taraftan
Gönül şimdi nasıl gülsün

Ateş içeride, yanıyormuş
Her geçene soruyormuş
Tövbe kapısını,arıyormuş
Gönül şimdi nasıl gülsün

Üstadına yapmış hata
Söylenenler hep safsata
Kin ise üstadlara ihata
Şimdi gönül nasıl gülsün

Şair değil dert yazdırır
Her satır gönülde aşkı azdırır,
Yokluğun can bezdirir
Şimdi gönül nasıl gülsün …..

Feleğin Çemberi

0

BEĞENDİM

Oturdum masa başına
Mendil sardım göz yaşına
Zehir katılır mı fakir aşına
Ben feleğe fırsat vermem

Sultanlar tahtında otursam
Altın tacı elimle dokusam
Her dem gülbeng okusam
Ben feleğe gönül vermem

Derdimden köz olup yansam
El dilinde söz olup dolansam
Her hekimden çare umsam
Ben feleğe sırrım vermem

Fırsat kollar el alem
Ne dert dinler ne de elem
Yollar ırak sana gelem
Ben feleğe yakın varmam

Gönül bilmez senin halın
Her günü, senin bayramın
Sanar gülistandır ehvalın
Ben feleğe halın sormam

Araya girmesin ne yar ne yaran
Unutma bir gün açarlar aran
Bir cana yeter, sana canan
Ben feleğe canım kıymam

Ne varsa sende, senin
Bilinmesin sakın elemin
Gizli kalır yazın ve kalemin
Ben feleğe yazı vermem