At Gözlüğü İle Nereye Kadar?

0

BEĞENDİM

0

Eskiden atlar sadece önünü görsün, sağdan, soldan gördükleri nesnelerden etkilenmesin diye at gözlükleri ile korumaya alınırmış. Mecazi anlamda da at gözlüğü ile bakmak ifadesi, hadiselere tek yönlü bakan, başka fikirlere, yorumlara kapalı kişiler için kullanılır olmuş.

Gerçekten de, şöyle bir etrafımıza baksak, ne kadar konuşursak konuşalım, meseleleri çözemediğimiz, mesafe katedemediğimiz durumlarda” sadece benim dediğim doğru, sen yanlış düşünüyorsun” ön yargısının etkili olduğunu görürüz.

Aslında bu yeni bir vakıa değil. İnsanlığın yaşıyla beraber.Habil ve Kabil ‘de de şahit olduk buna, Cahiliye döneminde de , günümüzde de. Cahiliye devrinde müşriklerin inanmama sebepleri atalarının dinine muhalefet edilmesi, asabiyet düşüncesi, hakimiyetlerinin sona ereceği gibi fikri sabitlerdi. Bu din nasıl bir inanç sistemi getiriyor, inananlara ne vâdediyor, acaba doğru olabilir mi? gibi bir sorgulama değil de, neden o peygamber bizden gelmedi? tarzında basit çıkar hesaplarıyla bir karşı duruş. Öyle bir muhalefet ki, kırkıncı müslüman Hazret-i Ömer İslâmiyetle şereflendiğinde bisetin beşinci senesi idi. Tabi peygamberimizin (s.a.s.) İslâm’a davette ısrarı ve azmi de burada kayda değer.

İnsanlar, fikirler, hadiseler;bir bakışa, bir yoruma, bir davranışa göre yargılanıp, hemen puanlama geçiliyor. Ama öyle elli, atmış, yetmiş gibi notlar çok fazla değil.ya hep, ya hiç. Ya sıfır, ya yüz. Ya bendensin, ya ötekinden. Ya iyisin, ya kötü. Oysa ortak noktalar ne kadar fazla. Yeter ki birbirimizi yargılamak değil, anlamak niyetiyle yola çıkalım.

Bütünü kavramanın önemi ile ilgili şu Hint hikayesi oldukça meşhurdur:” Altı kör adam filin nasıl bir varlık olduğu anlamak istiyorlardı. Filin yanına gittiler. Birincisi, filin karnına dokununca, ” fil duvardan başka birşey değil” dedi. Ikinci adam filin dişini tuttu, ” fil olsa olsa mızraktır.”sonucuna vardı. Üçüncü adamın şansına filin hortumu düşmüştü.hemen atıldı: ” Fil yılandır aslında.” Dördüncüde kararını bildirdi, dizine dokununca:” fil kesinlikle ağaçtır”. Beşinci adam, filin kulağını buldu ve hükmünü verdi: ” Fil bence yelpazedir.”altıncısı ise kuyruğunu tuttu ve “Ben filin halat olduğuna inanıyorum.” Sonunda bu altı kör adam kavgaya tutuştular. Hepsi benim dediğim doğru diyor, herbirinde doğruluk payı var, ama hiç biri kesin doğru değil.çünkü fil tamamına bakıldığında bambaşka bir canlı.

Fikrimizi belli bir noktada sabitlediğimizde, sadece kendi açımızdan baktığımızda, bu ısrar ve ön yargı bizi kolayca yanlışa götürür, ve inancımızı da etkiler. Kur’an-ı Kerim’de bunu ifade eden şu ayetler dikkat çekicidir:

“Şu muhakkak ki inkar edenleri uyarsan da, uyarmasan da onlar için birdir. Onlar inanmazlar.” (Bakara suresi 6)

“(Onlar) sağırdırlar, dilsizdirler, kördürler. Artık (hakka) dönmezler.” (Bakara suresi 18)

Yani önyargıları peşinde koşmaları, zamanla inançlarına da yansımış, hak ve hakikati görmez olmuşlardır. Bizler akıl, fikir, kalp sahibiyiz. Çıkaralım at gözlüklerini. Bize böylesi yakışır.