Naat şiiri – Arif Nihat Asya

“Naat”, Hz Muhammet’i övmek için yazılmış şiirlerdir. Arap, İran ve Türk edebiyatlarında sayısız Na’t’lar vardır. Arif Nihat Asya’da bu geleneğe uygun bir eser bırakmıştır. İşte Arif Nihat Asya’nın Naat isimli şiirinin sözleri.

Naat şiiri – Arif Nihat Asya

NAAT

Haberin Devamı

Seccaden kumlardı…

Devirlerden, diyarlardan

Gelip göklerde buluşan

Ezanların vardı.

Mescit mümin, minber mümin..

Taşardı kubbelerden Tekbir,

Dolardı kubbelere “amin”!

Ve mübarek geceler, dualarımız,

Geri gelmeyen dualardı.

Geceler pırıl pırıl,

Kandillerin yanardı!

Kapıya gelenler ya MUHAMMED,

-Bağır, yakından-

Müminler kapıdan dönsün!

Besmele, ekmeğimizin bereketiydi;

İki dünyada aziz ümmet,

MUHAMMED ümmetiydi.

Konsun yine pervazlara

Güvercinler;

“Hu hu”lara karışsın

Eminler..

Mübarek akşamdır;

Gelin ey Fatiha’lar, Yasin’ler!

Şimdi SENİ ananlar, anlıyor ağlar gibi..

Ey yetimler yetimi,

Ey garipler garibi;

Düşkünlerin kanadını açtın,

Yoksulların sahibi..

Nerde kaldın ey RESUL,

Nerde kaldın ey NEBİ?

Günler, ne günlerdi, ya MUHAMMED;

Çağlar ne çağlardı:

Daha dünyaya geldin

Müminlerin vardı..

Ve bir gün ki gaflet

Çöller kadardı,

Halime’nin kucağında

Abdullah’ın yetimi,

Amine’nin emaneti ağlardı!

Haberin Devamı

Ücretsiz olarak cihaz kullanma ve 14 gün içinde ödeme yapma

Sesnova

Taboola tarafından

Hatice’nin goncası,

Aişe’nin gülüydün.

Ümmetin gözbebeği,

Göklerin RESULÜYDÜN..

Elçi geldin, elçiler gönderdin.

Ruhunu ALLAH’a,

Elini ümmetine verdin.

Beşiğin, yurdun, yuvan

Mekke’de bunalırsan

Medine’ye göçerdin.

Biz bu dünyadan nereye

Göçelim mi, ya MUHAMMED?

Yeryüzünde, riya, inkar, hıyanet

Altın devrinde yaşıyor..

Diller, sayfalar, satırlar

“Ebu Leheb öldü” diyorlar:

Ebu Leheb ölmedi, ya MUHAMMED;

Ebu Cehil, kıtalar dolaşıyor!

Neler duydu şu dünyada

Mevlid’ine hayran kulaklarımız;

Ne adlar ezberledi, ey NEBİ,

Adına alışkın çocuklarımız!

Artık, yerin dibine gir;

Artık unutuldu

Ayaklarımız!

Kabe’ne siyahlar

Yaklaşmamıştı, ya MUHAMMED,

Bugünkü kadar!

Haset gururla savaşta;

Gurur, Kaf Dağı’nda derebeyi..

Onu da yaralar kanadından,

Gelse birlik melodisi.

İyiliğin türbesine

Türbedar oldu iyi!

Vicdanlar sakat

Çıkmadan yarına.

İyilikler getir, güzellikler getir

Adem oğullarına!

Şu anki duvarlar ki

Kimi Taif’tir, kimi Hayber’dir.

Fethedemedik ya MUHAMMED,

Senelerdir.

Ne doğruluk, ne doğru;

Ne iyilik, ne iyi..

Bahçede güzel dal,

Unuttu yememişim.

Günahın kursunda

Haramların peteği!

Bayram yaptı yabanlar;

Semave’yi boşaltıp

Save’yi dolduranlar.

Atını hendeklerden-bir atlayışla-

Aşırdı aşıranlar.

Ağlasın Yesrib,

Ağlasın Selman’lar!

Haberin Devamı

Gözleri perdeleyen toprak,

Yüzlere serptiğin topraktı.

istanbulda deprem

Yere dökülmeyecekti, ey NEBİ,

Yabanların gelecekte kalacağı!

Konsun yine pervazlara

Güvercinler;

“Hu hu”lara karışsın

Eminler.

Mübarek akşamdır;

Gelin ey Fatiha’lar, Yasin’ler!

Ne oldu, ey bulut,

Gölgelediğin Başlıyor mu?

Hatırladığım kadarıyla, ey yol,

Bir aziz yolcuyla

Aşarak dağlar topluluğu,

Kafile kafile, kervan kervan

Şimale giden yoldaşlar!

Uçsuz bucaksız çöllerde,

Yine, gelenlerin,

Yollar gideceklerdir.

Şu tekbir getiren mağara,

Örümceklerin değil;

Peygamberlerindir, meleklerindir.

Örümcek havada değil,

Ne suda, ne yerdeydi.

Hakkı göremeyen

Gözlerdeydi!

Şu kuytu, cinlerin mi;

Perilerin yurdu mu?

Şu yuva-ki bilinmez,

Kuşları hüdhüd müdürü,

Güvercin mi kumru mu?

Kuşlarını bir sabah,

Medine’ye uçurdu mu?

Ey Abva’da yatan ölü,

Bahçede açtı dünyanın

En güzel gül;

Hatıran, uyusun çöllerin

Ilık kumlarıyla örtülü!

Dinleyene, hala,

Çöller ses verir:

“Yaleyl!” susar,

Uğultular gelir.

Mersiye okur Uhud,

Kaside söyler Bedir.

Sen de, bir hac günü,

Başta MUHAMMED, Ebubekir’in yanında;

Gidenlerin yüz bin olup dönüşünü

Destan yap, ey şehir!

Haberin Devamı

Ebubekir’de nur, Osman’da nurlar.

Kureyş ulusları, karşılarında

Meydan okuyan bir Ömer bulurlar;

Ali’nin kapıları önünde açılır,

Ali’nin önünde eğilir surlar.

Bedir’de, Uhud’da, Hayber’de

Hakk’ın yiğitleri, şehit olanlar.

Bir mutlu gün, ki ölüm tatlıydı;

Yerde kalmıyordu ruh.. kanatlıydı.

Konsun-yine-pervazlara

Güvercinler;

“Hu hu”lara karışsın

Eminler.

Mübarek akşamdır;

Gelin ey Fatiha’lar, Yasin’ler!

Vicdanlar, sakat çıkmadan,

Ya MUHAMMED, yarına;

İyiliklerle jel, güzelliklerle jel

Adem oğullarına!

Yüreklerdensin

Yine, imanlar!

Itri, bestelesin Tekbir’ini;

Evliya okusun Kur’an’lar!

Ve Kur’an’ı göz nuruyla çoğalsın

Kayışzade Osman’lar!

Naatını Galip yazsın,

Mevlid’ini Süleyman’lar!

Sütunları, kemerleri, kubbeleriyle

Geri gelsin Sinan’lar!

Çarpılsın, hakikate

Cenaze namazı kıldıranlar!

Gel, Ey MUHAMMED, bahardır.

Dudakların ardında saklı

Aminlerimiz vardır!..

Hacdan döner gibi gel;

Mirac’dan iner gibi gel;

Bekliyoruz, daha ne kadar!

Haberin Devamı

Bulutların kanadı, rüzgarın kanadı;

Hızır kanat, Cibril kanat,

Nisan kanat, bahar kanat;

Ayetlerini ezberleyen bilen

Yapraklar kanat..

Açılsın göklerin kapıları,

Açılsın perdeler, kat kat!

Çöllere dökülün yıldızlar;

Dizilsin yollarına

Yetimler, günahsızlar!

Çöl geceliğinden, yanık

Türkçe: Türküler yapan kızlar

Sancağını saçlarıyla dokusunun;

Bilal-i Habeşi sustuysa

Ezanlarını Davut okusun!

Konsun-yine-pervazlara

Güvercinler;

“Hu hu”lara karışsın

Eminler..

Mübarek akşamdır;

Gelin ey Fatiha’lar, Yasin’ler!

ARİF NİHAT ASYA