Hz. Adem aleyhisselamdan Hz. Muhammed sallallahü aleyhi vesselleme kadar bütün peygamberler, tevhidi, yani Allah’ın varlığını ve birliğini anlatan delillerle gelmişlerdir. Farklı zaman ve coğrafyalarda geldikleri halde, peygamberlerin tevhid ve ahiret gibi aynı hakikatleri anlatmaları, Allah’ın varlığına ve birliğine dair önemli bir delil özelliği taşımaktadır.
**Peygamberlerin Özellikleri**
Peygamberlerin ortak özellikleri olarak; her zaman sözlerinin doğru olması, davranışlarında dürüst olmaları, emin, güvenilir olmaları, hiçbir zaman günah işlememiş olmaları ve yüksek bir zekaya sahip bulunmaları sayılmaktadır. Bu özelliklerle birlikte peygamberler, tebliğ vazifesi olarak Allah’tan aldıkları buyrukları ve yasakları eksiksiz olarak ve aralarında hiçbir ayırım yapmaksızın insanlara iletmişler, böylece üstün bir gayretle, insanların değiştirilmesi çok zor tutumlarını kısa bir zamanda değiştirmiş ve toplumun en erdemli insanlarını yetiştirmişlerdir. Bunlarla beraber, Peygamberlerin tebliğ görevlerini yaparken maddi hiçbir karşılık beklememelerinin, anlatılanların insanlar tarafından kabul edilmesinde önemli bir unsur olduğunu söyleyebiliriz.
**Peygamberler İlerlemenin Öncüleridir**
Peygamberler toplumun maddi anlamda ilerlemesine öncülük edecek maddi ve teknik yenilikler getirmişler. Bu anlamda:
Hz. İdris aleyhisselam kumaştan elbise yapmanın, Hz. Davud aleyhisselam demiri işleyerek zırh yapmanın, Hz. Nuh aleyhisselam gemiciliğin ve marangozluğun, Hz. Yusuf aleyhisselam saatçiliğin öncüsü sayılmaktadır.
Mucizeler ve Peygamberler
Peygamberler bu özelliklerinin yanında insanları ikna için Allah tarafından mucizelerle desteklenmişlerdir. Hz İbrahim aleyhisselamı ateşin yakmaması, Hz. Musa aleyhisselamın asasının sihirbazların sihirlerini yutması, Hz. İsa aleyhisselamın ölüleri diriltmesi, Hz. Muhammed sallallahü aleyhi vessellemin ayı ikiye ayırması bu mucizelerin bazılarıdır.
Yukarıda anlatılan peygamberlere ait özellikler ve onların aynı hakikatleri farklı zaman ve coğrafyalarda anlatmaları değerlendirildiğinde, bu durumların, peygamberlerin hem kendi peygamberliklerinin hem de Allah’ın varlığının ve birliğinin ispatı için birer delil olma özelliğine sahip olduğunu söyleyebiliriz.
Kaynaklar
İmam Gazali, İhyau ulumu’d-din
Türkiye Diyanet Vakfi İslam İlmihali.
Yusuf Şevki Yavuz “Nübüvvet” TDV İslam Ansiklopedisi, Cilt 33.