0

BEĞENDİM

0

🕯️ Cesaretin Bedeli: Halkı İçin Savaşanların Yalnızlığı

Tarih, özgürlük ve adalet uğruna canını ortaya koyan insanların mücadelesi.
Ama bazen bu insanlar, uğruna savaştıkları toplum tarafından anlaşılmaz, hatta ihanete BİLE uğrarlar.
Bu yazıda; 18. yüzyılda Mısır’da Muhammed Kerim , 20. yüzyılda Latin Amerika’da Ernesto Che Guevara bu kaderi paylaşan iki isimden bahsedeceğiz.
parçalarki para birimlerinde bulunsalar da, insan bileşenlerinin aynı yönlerini gösterir:
Korku, çıkar ve rahatlık, cesareti çoğu kez maalesef yener.

🏛️ 1. Muhammed Kerim’in Hikayesi (?-6 Eylül 1798)

1798 yılında Napolyon Bonapart (1769–1821) Fransız ordusunun komutasındaki Mısır’ı işgal eder.
İskenderiye halkı direnmek ister; Başlangıçta Yiğit bir asker vardır:
Muhammed Kerim.

Kerim, şehrini savunmak için halkı örgütler. Fransızlara karşı savaşır ama güç dengesizdir.
Kısa bir süre sonra esir düşer ve Napolyon’un huzuruna çıkarılır.

Napolyon, Kerim’in cesaretine saygı duyar:

“Ülkesi için savaşan cesur bir adamın ölmesini istemem.
Tarih beni kahramanların katili olarak unutmasın istemiyorum.
Bu yüzden seni affedeceğim; ama ordunun zararını karşılamak için bana 10 bin altın vereceksin.”

Kerim gülümser:

“Benim o kadarım yok, ama kasabamdaki tüccarlar bana borçlu.
Onlardan toplarım.”

Napolyon süre verir, Kerim zincire vurulmuş halde kasabasına gönderilir.
O, inanana inanır; çünkü uğruna canını ortaya çıkarır.
Ama halk sessizdir…
Tüccarlar korkar, kimse yardım etmez.
Tam olarak, “Senin yüzünden Fransızlar mallarımıza el koydu!” diyerek Kerim’i suçlarlar.

Umutsuz Kerim geri döner. Napolyon onu şöyle açıklıyor:

“Seni Fransa’ya karşı savaşmak için değil,
kazanmak için harcadığı hayatlar korkaklara feda ettiğin için idam edildi. ”

Ve 6 Eylül 1798’de Muhammed Kerim idam edilir.
Uğruna savaşın çıktığı halk tarafından unutulmuş, yalnızlığa terkedilmiş bir kahraman olarak.

🌄 2. Ernesto “Che” Guevara’nın Hikayesi (14 Haziran 1928 – 9 Ekim 1967)

Yüzyıllar sonra, Latin Amerika’da başka bir adamın benzer bir kaderi yaşar.
Ernesto Che Guevara , Küba Devrimi’nin ardından Latin Amerika halklarını özgürleştirmek için Bolivya dağlarına gider.
Yoksullar için savaşır, hakları için mücadele eder.

Ancak savaşta zayıf köylüler için korku ve yoksulluk getirir.
Bir gün Che, yaralı halde bir dağ köyünde saklandı.
Saklandığı yeri bilen bir çoban , oyunculara yerini söyler, Che’yi ihbar eder.

Che kısa sürede yakalanır.
Bir subay çobana sorar:

“Bu senin hakların için savaşıyor.
Neden onu ihbar ettin?”

Çoban utanıp sıkılmadan kendince iyi bir iş yapmış gibi cevap verir:

“Çünkü savaş koyunlarımı ürkütüyordu.”

Ertesi gün, 9 Ekim 1967’de Che Guevara vurularak öldürülür.
Bir çobanın korkusu, bir devrimin sonunu getirir.

⚖️ 3. İki Hikayenin Ortak Yönü

İki olay arasında 170 yıl ve binlerce kilometre vardır.
Ama sonuç aynıdır:
Korku, cesareti yalnız bırakır.

Güya: Muhammed Kerim, halkına güvendi;
Che Guevara, köylülerin desteğine…
İkisi de yanıldı.

Toplum, konforunu kaybetmemek için kahramanlarını feda etti.
Korku, adaletin gücünden daha güçlüydü.
Böylece iki cesur adam da vefasızlıklarla ve yalnızlık içinde öldürülmüş…

🧭 4. Reşid Rıza’nın Sözleriyle

Mısırlı düşünür Muhammed Reşid Rıza (23 Eylül 1865 – 22 Ağustos 1935) , bu durumu yüzyıllar önce şu sözlerle anlatmıştı:

“Cahil bir halkın isyan eden kişi,
körlerin yolunu aydınlatmak için kendini yakan kişiye benzer.”

Muhammed Reşid Rıza’nın bu sözü, Allah’tan ümit kesilmez ama cahil bir topluma karşı mücadele eden kişinin yalnızlığını ve çabasının çoğu zaman karşılıksız kalacağını vurgular. “Körlerin yolunu aydınlatmak için kendini yakalayan kişi” benzetmesi, toplumun beslenmesini arttırmak isteyen aydın birey, kendi enerjisini ve hayatını feda etmesine rağmen, karşısındaki insanların bu ışığı görmeyecek kadar kapalı olduğunu açıklar. Sonuçta bu çaba, hem yıpratıcı hem de çoğu kez sonuçsuzdur; çünkü aydınlanma arzusu, ancak görmek isteyen gözlerle mümkündür.

Hem Kerim hem Che, körlerin yolu aydınlatmak için kendini yakan insanlardı. Ama körler o yolu görmek istemedi.

🌹 5. Sonuç: Cesaret Boşluğa Atılmak mı?

Tarihin fısıldadığı ders açık:

“Uğruna fedakarlık yaptığınız bir karşılıkz yoksa cesaret, boşluğa atlamaktır.”

Ama yine de insanlık, bu “boşluğa atlayanlar” sayesinde ilerliyor.
Kerim’in de, Che’nin de bedeli boşa gitmemiştir; çünkü onların korkaklığının aynasını insanlığa tutmuşlardır.

Bugün hep aynı soruyla karşı karşıyayız:
Koyunlarımızın ürkmemesi mi, yoksa özgürlüğümüzün doğuşu mı daha değerli?

Gerçek kahramanlar, çoğu zaman insanlar tarafından değil, tarih tarafından anlaşılabilir…
Muhammed Kerim ve Ernesto Che Guevara, bize aslında şunu hatırlatır:

“Cesaret, beklemek değil;
karşılık bulmasa da doğru bildiğimiz yolda yürümektir.”

#MuhammedKerim #CheGuevara #CesaretinBedeli #Napolyon #ReşidRıza #TarihHikayeleri #DevrimciLiderler #Kahramanlık #CesaretveKorku #İhanetveNankörlük #TarihtenDersler